200 potężnych pocisków przeciw Rosjanom. Dar od Brytyjczyków

Grant Shapps, brytyjski minister obrony, zapowiedział dostarczenie Siłom Zbrojnym Ukrainy aż 200 sztuk precyzyjnych pocisków Brimstone. Broń ta może być zarówno wykorzystana do rażenia celów na lądzie, jak i na morzu. Domeną tych pocisków jest fakt, że mogą być odpalane z wyrzutni lądowych, z samolotów i okrętów.

Niestety, Brytyjczycy nie podali, o jaki wariant chodzi. Jednak analitycy OSINT sądzą, że może to być forma pomocy w neutralizacji rosyjskiej pięści pancernej i floty morskiej, zatem może być to wersja lądowa odpalana z wyrzutni oraz morska z dronów kamikadze. Pociski Brimstone produkowane są przez europejskiego dostawcę uzbrojenia firmę MBDA.

Brimstone to kierowany pocisk rakietowy klasy powietrze-ziemia. Często jest podobny do amerykańskiego pocisku AGM-114 Hellfire. Został on zaprojektowany początkowo w celu spełnienia wymagań brytyjskich sił powietrznych na przeciwpancerny pocisk dalekiego zasięgu zdolny do rażenia wrogich pojazdów opancerzonych z bezpiecznej odległości, nawet tych posiadających pancerz reaktywny.

Pocisk Brimstone to broń rodzaju "wystrzel i zapomnij", która pozwala na rażenie celów z bardzo dużą precyzją. Jego zasięg wynosi 12 kilometrów, ale najczęściej odpalany jest z odległości 8 kilometrów. Masa wynosi 48,5 kilograma, a broń posiada rakietowy napęd na paliwo stałe. Pocisk przemieszcza się z prędkością od 1,3 do 1,5 Macha. Cena jednego pocisku wynosi 263 tysiące dolarów.

Jakiś czas temu w mediach społecznościowych pojawił się materiał filmowy dokumentujący wystrzelenie na Ukrainie trzech pocisków Brimstone. Specyfika tej broni powoduje, że są one programowalne i każda z nich może uderzyć w inny cel. Zostały one odpalone z Fiata Ducato, co oczywiście jest pewną improwizacją, która jest dopuszczalna w ramach prowadzonych działań wojennych.

Brimstone pozwala na strzelanie z ukrycia i pozostawanie poza zasięgiem przeciwnika. Kluczowe jest w przypadku tego pocisku szybkie zajęcie stanowiska, następnie odpalenie pocisków, a potem zmianę pozycji, co zapewnia żołnierzom bezpieczeństwo i jednocześnie zwiększa skuteczność w neutralizacji wybranych celów.

Wymagania na taki pocisk zostały opracowane na podstawie doświadczeń wyniesionych przez brytyjskie siły zbrojne z wojny w Zatoce Perskiej. Pierwsze naziemne odpalanie pocisków miało miejsce w 1999 roku i odbyło się na poligonie Yuma Proving Ground w Arizonie. Pierwsze odpalenie z pokładu samolotu odbyło się we wrześniu 2000 roku, wówczas pocisk wystrzelono z maszyny Tornado GR.4.