Największa na świecie rosyjska atomowa łódź podwodna idzie do utylizacji

Media donoszą, że rosyjski okręt podwodny "Dmitrij Donskoj" będzie stacjonować w bazie morskiej w Siewierodwińsku, a następnie zostanie zutylizowany. Ten sam los spotka inne dwie łodzie podwodne tego samego projektu.

Jak powiedział Władimir Malcew, szef Ruchu Wsparcia Floty dla rosyjskiej agencji TASS, powstaje nowy "Dmitrij Donskoj" z projektu Borey-A w fabryce Siewmasz. Okręt "Dmitrij Donskoj" od 10 grudnia 2022 roku był przygotowywany do wycofania ze służby. Według medialnych doniesień w poprzednich tygodniach miał stacjonować tam tylko personel techniczny. Ostatnią aktywnością okrętu był udział w ćwiczeniach morskich we wrześniu 2022 roku.

TK-208 Dmitrij Donskoj jest okrętem podwodnym o napędzie atomowym, który został zwodowany we wrześniu w 1980 roku i wszedł do służby rok później.  Maszyna była okrętem wiodącym (pierwszym) projektu 941 (w NATO znany jako Tajfun). "Dmitrij Donskoj" był obecnie ostatnim wykorzystywanym statkiem tego projektu. W ostatnim czasie służył jedynie w celach testowych dla nowo opracowywanych rosyjskich pocisków. Nazwa maszyny pochodzi od księcia moskiewskiego Dymitra Dońskiego.

Trzeba zaznaczyć, że okręty z projektu 941 były największymi na świecie okrętami podwodnymi, które kiedykolwiek zbudowano. Sprzęt był w stanie przenosić dwadzieścia rakietowych pocisków balistycznych klasy SLBM R-39, 22 torpedy USET-80 oraz torpedy rakietowe Waterfall. Jak informował rosyjski wiceadmirał Oleg Burcew okręt podwodny mógł być wyposażony w 200 pocisków manewrujących Kalibr, lecz nie potwierdzono tych informacji.

Pociski R-39 mają długość 16 m i średnicę 2,4 m, zaś ich masa startowa z elementami startu wynosi aż 90 000 kg. Napęd jest trzystopniowy i wykorzystuje paliwo stałe. Rakiety naprowadzane bezwładnościowo mają zasięg 8300 km. R-39 przenoszą 10 głowic MIRV o mocy 100 Kt, oznacza to, że po zakończeniu fazy startowej, każda może być umieszczona na kursie balistycznym (niezależnie od siebie) prowadzącym do różnych, wcześniej wyznaczonych, celów.

Łódź podwodna mogła osiągnąć 27 węzłów (50 km/h) i zanurzyć się na głębokość do 400 m. Załoga składała się z aż 165 żołnierzy. Okręt napędzany był przez dwa reaktory jądrowe OK-650 (190 MW każdy), które były chłodzone wodą, a także dwie turbiny o mocy 45000 l/s oraz cztery turbiny parowe AEU o mocy 3,2 MW. Statek ma długość 172 m, a szerokość kadłuba wynosi ponad 23 m, z kolei wyporność pod wodą to 48 000 t. Kadłub zbudowany jest z tytanu.