Zdradzili stan arsenału Rosji. Zimny prysznic dla Ukrainy

Od wybuchu pełnoskalowego konfliktu na Ukrainie co jakiś czas z różnych stron pojawiały się doniesienia, że Rosji mogą skończyć się najważniejsze pociski rakietowe. Szybko jednak spotkały się z brutalną rzeczywistością konfliktu na wyniszczenie. Rosja dalej posiada duży zapas rakiet, które regularnie spadają na ukraińskie miasta.

Ukraińcy zdają sobie z tego sprawę i sami już przyznają, że przynajmniej na ten moment nie ma co mówić o wyczerpaniu rosyjskich zapasów pocisków rakietowych. Mówi o tym m.in. rzecznik ukraińskiego wywiadu wojskowego (HUR), Andrij Jusow. Na antenie ukraińskiej telewizji przyznał, ile pocisków obecnie pocisków ma Rosja i ile z nich produkuje miesięcznie.

Ukraiński wywiad wojskowy szacuje, że na ten moment do dyspozycji Rosjanie mają ok. 1400 rakiet. Chodzi tu o rakiety regularnie używane do ataku na ukraińskie miasta i obiekty wojskowe. Jak stwierdził Jusow, większość z tego arsenału to broń magazynowana już od jakiegoś czasu. Wśród nich według słów wojskowego znajdują się m.in.:

• około 350 wystrzeliwanych pocisków manewrujących typu Kalibr (zasięg do 2500 kilometrów)
• 500 pocisków manewrujących P-800 Oniks (zasięg do 300 kilometrów)
• ponad 50 pocisków aerobalistycznych typu Kindżał (zasięg do 2000 kilometrów)
• ponad 130 pocisków balistycznych serii Iskander (zasięg do 500 kilometrów)
• ponad 400 pocisków manewrujących klasy Ch-101, Ch-55 i Ch-35 (zasięg kolejno do 2800, 2500, 260 kilometrów)

Większość z wymienionych przez Jusowa pocisków ma pierwotnie różne przeznaczenie np. pociski Oniks i Kalibr są bazowo używane do niszczenia okrętów. Jednak w warunkach wojny na Ukrainie, Rosjanie używają ich do niszczenia celów wojskowych i co ważniejsze, cywilnych.

Liczby konkretnych typów rakiet wymienionych przez rzecznika przekraczają trochę podaną przez niego liczbę wszystkich rakiet. Warto dodać, że nie wspominał chociażby o nowszych pociskach rakietowych w rosyjskim arsenale jak 3M22 Cyrkon lub Kh-69 czy pociskach balistycznych przekazanych przez Koreę Północną. Faktyczne zapasy pocisków w rosyjskim arsenale mogą więc być jeszcze większe.

Bardzo ważną informacją podaną przez rzecznika HUR jest to, że Rosjanie dalej utrzymują duże możliwości produkcji swoich najgroźniejszych rakiet. Według ukraińskiego wywiadu Rosjanie miesięcznie mogą produkować m.in. 40-50 pocisków serii Iskander, 30-50 pocisków Kalibr czy 50 pocisków Ch-101.

Według Jusowa zdolności Rosjan w produkcji pocisków utrzymują się przez nieszczelność zachodnich sankcji. Potrzebują do nich zachodnich komponentów, które jak pokazują analizy zebranych fragmentów rakiet, ciągle trafiają do Rosji i znajdują się także na nowo wyprodukowanych pociskach. Rosja umiejętnie omija sankcje, przede wszystkim sprowadzając zachodnią elektronikę, wykorzystując firmy odgrywające rolę prywatnych przedsiębiorstw.

Rzecznik HUR zwrócił uwagę także na jeden ważny aspekt rosyjskich ataków rakietowych. W przeciwieństwie do początku konfliktu Rosjanie są teraz bardziej kalkulujący w swoich atakach. Już nie próbują po prostu zasypać Ukrainy, a w zamian wykazują się teraz planowaniem swoich uderzeń rakietowych, dla większej efektywności.

Rosjanie wykorzystują swoje ataki rakietowe zarówno do zastraszania ludności, odwetów za uderzenia Ukraińców, jak i sposób niszczenia kluczowej infrastruktury. Przejście na bardziej planowane ataki rakietowe ma być wynikiem już mniejszych zapasów pocisków rakietowych niż na początku wojny, pomimo utrzymania produkcji. Dodatkowo przy części kluczowych celów dla Rosjan, Ukraińcy rozmieścili przekazane przez Zachód systemy obrony powietrznej jak Patriot, które pozwalają zestrzelić nawet najgroźniejsze rakiety, co wymusza większą ostrożność. Niemniej przy walce na wyniszczenie Rosja dalej posiada znaczące zasoby, które zagrażają Ukrainie, szczególnie przy możliwych atakach na sieć energetyczną w czasie zimy.