Był czas, że niemal wyginęliśmy! Całą populację utrzymywało tylko 1300 osób

Naukowcy opublikowali właśnie nowe badanie, które może zmienić nasze rozumienie wczesnej historii ludzkości. Nowatorska metoda rzuciła światło na niemal katastrofalne wydarzenie, które prawie przekreśliło szanse dla ludzkości - wykorzystując najnowocześniejszą technikę zwaną FitCoal (szybki proces koalescencji w nieskończenie krótkim czasie) i sekwencje genomowe współczesnego człowieka (zespół wziął pod uwagę sekwencje 3154 żyjących obecnie osób z 10 populacji afrykańskich i 40 spoza Afryki), badacze odsłonili rozdział naszej historii, który od dawna intrygował społeczność naukową.

Analizując różne wersje genów w populacji, można bowiem określić datę pojawienia się określonych genów po raz pierwszy - im więcej czasu minęło, tym większa szansa na pojawienie się różnych wariantów genu. Szacując częstotliwość pojawiania się genów w czasie, naukowcy mogą uzyskać wgląd w to, jak populacje naszych przodków rosły i zmniejszały się w czasie. Na tej podstawie udało się oszacować, że na okres ok. 117 tys. lat (między 930 a 813 tys. lat temu) całkowita populacja naszych przodków spadła do ok. 1280 osobników rozrodczych.

Liczby, które wyłaniają się z naszego badania, odpowiadają gatunkom, które są obecnie zagrożone wyginięciem.

---

Naukowcy uważają, że do powstania tak wąskiego gardła, które było bliskie zniszczenia naszej linii przodków, mogło doprowadzić ekstremalne wydarzenie klimatyczne, jak zlodowacenia. Te spowodowały we wspomnianym okresie zmiany temperatury (znaczny spadek) i poważne susze w Afryce i Eurazji, a do tego doprowadziły do wyginięcia wielu gatunków, którymi wcześniej żywił się człowiek.

Jeśli zaś chodzi o naszych przodków, szacuje się, że w tym burzliwym czasie mogło zostać zniszczone aż 65,85 proc. istniejącej różnorodności genetycznej. Co jednak ciekawe, ich zdaniem te egzystencjalne naciski mogły spowodować pojawienie się nowego gatunku, Homo heidelbergensis, który według niektórych jest wspólnym przodkiem współczesnego człowieka i naszych kuzynów, neandertalczyków i denisowian:

Mieliśmy szczęście, że przeżyliśmy, ale z punktu widzenia biologii ewolucyjnej wiemy, że pojawienie się nowego gatunku może nastąpić w małych izolowanych populacjach.

---

I podobnego zdania jest prof. Chris Stringer, zarządzający Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, który nie był zaangażowany w badania. Uważa on, że "To niezwykle długi okres. To niezwykłe, że w ogóle przez to przebrnęliśmy. W przypadku populacji tej wielkości wystarczy jedno złe wydarzenie klimatyczne, epidemia, erupcja wulkanu i już cię nie ma".

Co więcej, nowe badanie wyjaśnia zdaniem naukowców stosunkowo pusty okres w zapisie kopalnym, przypadający na okres między 900 a 600 tys. lat temu, chociaż mamy większą liczbę dowodów kopalnych zarówno z okresu poprzedzającego, jak i następującego po tym oknie czasowym. Mówiąc krótko, niewiele brakowało!