Czy poczucie rytmu może być zapisane w genach?
Dlaczego niektóre osoby potrafią doskonale tańczyć, świetnie wyczuwają rytm i parkiet należy do nich, podczas gdy inni ruszają się niezgrabnie i najchętniej staliby przy ścianie?
Badacze pod kierownictwem Reyny Gordon, prof. nadzwyczajnego na Wydziale Otolaryngologii, zidentyfikowali geny zaangażowane w rytm, a dokładniej zdolność do poruszania się w rytm muzyki.
Badanie poczucia rytmu
W badaniu wzięło udział ponad 600 000 osób. Wszystkim zadano proste pytanie - czy potrafisz klaskać w rytm muzyki? Grupę podzielono na tych, którzy odpowiedzieli tak, lub nie. Następnie porównali genomy obu grup, aby wyszukać różnice i wyizolować sekcje genomu korelujące z muzyką.
Dzięki badaniu genomu zwanemu GWAS można analizować markery w genomie związane z określoną cechą.
- Nasze badanie jest pierwszym badaniem GWAS na dużą skalę o cechach muzykalności i jako takie pozwoliło nam po raz pierwszy zbadać genetyczną architekturę synchronizacji rytmów - powiedziała Maria Niarchou, badaczka z Vanderbilt Genetics Institute w Vanderbilt University Medical Center w Nashville, Tennessee. - Znaleźliśmy 69 oddzielnych lokalizacji w genomie, które odpowiadały za pewną zmienność w sposobie, w jaki ludzie dokładnie synchronizują się z muzycznym rytmem.
Korelacje pomiędzy poczuciem rytmu a charakterem i zaburzeniami
Badania wykazały między innymi korelację pomiędzy poczuciem rytmu i charakterem nocnej sowy. Wydawać by się mogło, że nocny charakter pracy muzyków wynika głównie ze specyfiki ich pracy. Okazuje się, że geny też mogą mieć na to znaczny wpływ.
Według Reyny Gordon, problemy z poczuciem rytmu muzycznego mają związek z różnymi zaburzeniami neurologicznymi i rozwojowymi jak na przykład dysleksja, jąkanie, czy ADHD. Zrozumienie genów związanych z rytmem może pomóc wyjaśnić mechanizm tych zaburzeń.
Rodzinne przekazywanie talentów
Niejednokrotnie można zauważyć, że talent muzyczny jest przekazywany z rodzica na dziecko. Wydawać by się mogło, że to kwestia dorastania w specyficznym środowisku. Badania opublikowane w Nature Human Behaviour wskazują jednak, że talent rzeczywiście może być przekazywany genetycznie. Zdolności rytmiczne powiązane są również z umiejętnościami językowymi, literackimi, a także z funkcjami poznawczymi, motorycznymi i koordynacją.
Według prof. Gordon lepsze zrozumienie biologii rytmu muzycznego może mieć znaczenie dla poszerzenia naszej wiedzy naukowej na temat ewolucji człowieka.
Źródło: Maria Niarchou, et al, Genome-wide association study of musical beat synchronization demonstrates high polygenicity, Nature Human Behaviour (2022). DOI: 10.1038/s41562-022-01359-x
