Nie pachnieli zbyt dobrze, ale czy to czuli? Sztuczne nosy neandertalczyków i denisowian przynoszą odpowiedź
Jak łatwo się domyślić, nasi przodkowie najprawdopodobniej nie pachnieli zbyt dobrze, ale czy możliwe jest, że po prostu tego nie czuli? Naukowcy postanowili to sprawdzić, hodując w laboratorium receptory zapachowe neandertalczyków oraz denisowian i testując ich wrażliwość na różne zapachy w porównaniu ze współczesnymi ludźmi.
Przez długi czas homo sapiens dzielił świat z innymi gatunkami archaicznych ludzi, jak żyjący w całej Europie i części Azji neandertalczycy czy zamieszkujący obecne tereny Rosji i południowo-wschodniej Azji denisowianie, od czasu do czasu mieszając i krzyżując się ze sobą. I choć wielu rzeczy wciąż o nich nie wiemy, to wskazówki kryją się w genach i czekają na odkrycie. W ramach najnowszego badania naukowcy z Paris Saclay University i Duke University wyhodowali receptory zapachowe neandertalczyków i denisowian w naczyniach laboratoryjnych, a następnie porównali ich możliwości z naszymi.
Zespół rozpoczął prace od przejrzenia baz danych genomów różnych gatunków, w tym zebranych przez ubiegłorocznego laureata Nagrody Nobla, Svante Pääbo. Następnie porównali je z genami receptorów zapachu współczesnych ludzi, aby ustalić, jak bardzo się różnią i na tej podstawie wyhodowali 30 receptorów zapachu z każdego hominina, wystawili je na różne zapachy i zmierzyli ich reakcje. Szybko okazało się, że receptory w większości wykrywały te same zapachy, ale różniły się znacznie pod względem wrażliwości na różne zapachy.