Podróże w czasie wolne od paradoksów? Ten fizyk twierdzi, że to możliwe
Nikomu do tej pory nie udało się podróżować w czasie, a przynajmniej według naszej wiedzy. Jednak naukowców od lat interesuje zagadnienie, czy taki wyczyn w ogóle będzie kiedykolwiek możliwy. Fizycy teoretyzują na temat możliwych konsekwencji takich podróży. Jeden z nich przedstawił teorię sugerującą, że podróże w czasie mogą być wolne od paradoksów.
Paradoks podróży w czasie
Filmy takie jak „Terminator”, „Donnie Darko”, czy chociażby „Powrót do przeszłości” ukazują rzeczywistość, w której ludzie są w stanie podróżować w czasie. Jednak stwarza to bohaterom pewne problemy. Mowa tutaj między innymi o „paradoksie dziadka”.
Podróżnik w czasie cofnąłby się, by zabić swojego dziadka, jednak wtedy następuje paradoks, ponieważ, gdyby jego dziadek został zabity, zanim spłodziłby potomstwo, podróżnik w czasie powinien przestać istnieć. Co za tym idzie, nie mógłby się również cofnąć w czasie, by zabić swojego dziadka.
Jednak pewien fizyk twierdzi, że paradoks można ominąć, wystarczy „podnieść liczby do kwadratu”.
Czasoprzestrzeń jest elastyczna
Germain Tobar z Uniwersytetu w Queensland w Australii uważa, że paradoksy związane z podróżami w czasie można wykluczyć, stosując czystą matematykę.
Dynamika klasyczna mówi, że jeśli znasz stan systemu w określonym czasie, możesz nam przedstawić całą historię systemu. Jednak teoria Einsteina ogólnej teorii względności przewiduje istnienie pętli czasowych lub podróży w czasie – gdzie zdarzenie może być zarówno przeszłością, jak i przyszłością samą w sobie – teoretycznie wywracając badania dynamiki do góry nogami.
Według Tobara czasoprzestrzeń może potencjalnie dostosować się, by uniknąć paradoksów. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie „Classical and Quantum Gravity”.
Choroba musi gdzieś się podziać
Aby to zobrazować, wyobraźmy sobie podróżnika w czasie, który wyrusza w przeszłość, by powstrzymać rozprzestrzenianie się śmiertelnej choroby. Jeżeli jego misja by się powiodła, podróżnik w swoich czasach nie miałby choroby, która zmusiłaby go do podróży w czasie.
Tobar sugeruje, że choroba nadal by istniała, jednak dostałaby się do czasów podróżnika w inny sposób, inną drogą, co skutkowałoby usunięciem paradoksu. Czasoprzestrzeń dostosowałaby się do nowych warunków. Jednak tutaj dochodzimy do momentu, gdzie podróżnik nie jest w stanie żadnym sposobem zatrzymać zarazy.
Tobar przygląda się w swojej pracy przede wszystkim wpływowi czynników deterministycznych na dowolną liczbę obszarów kontinuum czasoprzestrzennego i pokazuje, jak obie zamknięte krzywe czasopodobne mogą pasować do zasad fizyki klasycznej oraz wolnej woli.
Podróże w czasie bez paradoksów
Inna hipoteza natomiast mówi o tym, że owszem, podróże w czasie mogłyby być możliwe, ale podróżnik będzie ograniczony w swoich działaniach tak, by nie stwarzać paradoksów. W modelu Tobara podróżnicy w czasie mają swobodę działania, ponieważ paradoksy nie są możliwe.
Mimo że fizycy dokonują obliczeń mających na celu zobrazowanie teoretycznych zjawisk, to w rzeczywistości zakrzywianie przestrzeni i czasu, aby dostać się do przeszłości, pozostaje poza naszym zasięgiem. Wehikuły czasu istnieją jedynie jako obliczenia.
Jak tylko możesz, spróbuj stworzyć paradoks, wydarzenia zawsze się dostosują, aby uniknąć jakiejkolwiek niespójności. Zakres procesów matematycznych, które odkryliśmy, pokazuje, że podróżowanie w czasie z wolną wolą jest logicznie możliwe w naszym Wszechświecie i bez żadnych paradoksów.
