Rozmiar nie ma znaczenia. To skład chemiczny meteorytu jest kluczowy

​Ziemia w przeszłości była regularnie bombardowana przez meteoryty i planetoidy, a eksperci wskazują, że prędzej czy później to się powtórzy. Najnowsze badania wykazały, że to skład skały, a nie jej rozmiar, decyduje o tym, czy sama kolizja stanowi potencjalne zagrożenie.

Nie każdy obiekt uderzający w Ziemię spowoduje masowe wymieranie
Nie każdy obiekt uderzający w Ziemię spowoduje masowe wymieranie123RF/PICSEL

Wielkie Bombardowanie to okres w początkowej historii Układu Słonecznego, ok. 3,8-4,1 mld lat temu, podczas którego powstała większość kraterów uderzeniowych na Księżycu. Wielkie Bombardowanie dotknęło wszystkie planety wewnętrznej części Układu Słonecznego, także Ziemi. Badania wykazały, że uderzenia kosmicznych ciał (zarówno meteorytów, jak i planetoid) generują ogromne ilości pyłu i gruzu, które mogą przykrywać planetę.

Uczeni z University of Liverpool i Instituto Tecnológico y de Energías Renovables na Teneryfie starali się zbadać, dlaczego niektóre meteoryty lub planetoidy powodowały masowe wymierania, np. Chixulclub, a wiele innych - o większych rozmiarach - nie.

Naukowcy przeanalizowali 44 uderzenia z ostatnich 600 mln lat, stosując nową metodę: ocenę zawartości minerałów w pyle wyrzucanym do atmosfery w momencie kolizji. Wyniki opublikowano w "Journal of the Geological Society of London" i ujawniają one, że meteoryty bogate w skalenie potasowe zawsze odpowiadają epizodom masowego wymierania - niezależnie od wielkości obiektu.

Skalenie potasowe to powszechne, nietoksyczne minerały. Są jednak silnymi mineralnymi aerozolami, które wpływają na dynamikę chmur, przez co przepuszczają one więcej promieniowania słonecznego. To z kolei powoduje ocieplenie planety i zmianę klimatu. Atmosfera jest w tedy bardziej wrażliwa na ocieplenie spowodowane emisją gazów cieplarnianych, np. podczas erupcji wulkanicznych.

- Przez dziesięciolecia naukowcy zastanawiali się nad tym, dlaczego niektóre meteoryty powodują masowe wymierania, a inne, nawet naprawdę duże, nie. To zaskakujące, gdy zestawimy dane: życie toczyło się normalnie podczas 4. największego uderzenia o średnicy krateru ~48 km, podczas gdy uderzenie o połowę mniejsze było związane z masowym wymieraniem zaledwie 5 milionów lat temu. Używając nowej metody oceny zawartości minerałów w meteorytach, pokazujemy, że za każdym razem, gdy obiekt tego typu - duży lub mały - uderza w skały bogate w skalenie potasowe, koreluje to z wydarzeniem masowego wymierania - powiedział dr Chris Stevenson, sedymentolog z University of Liverpool.

Nowe badania rzucają światło na historię naszej planety, ale nie tylko. Zrozumienie mechanizmów stojących za masowymi wymieraniam może pomóc nam ochronić się w przyszłości.

INTERIA.PL
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas