Tajemniczy sygnał z martwej gwiazdy dotarł do Ziemi. Skąd?

Pulsar Krab to martwa gwiazda, która wysyła tajemnicze sygnały. Część z nich dotarło na Ziemię i naukowcy od lat szukali rozwiązania zagadki, którą nazwano "wzorem zebry". Sygnał jest unikalny, bo nic takiego nie udało się zarejestrować z innych zakątków wszechświata. Jeden z astrofizyków proponuje wyjaśnienie.

Mgławica Kraba, gdzie znajduje się pulsar Krab.
Mgławica Kraba, gdzie znajduje się pulsar Krab.NASA, ESA and Allison Loll/Jeff Hester (Arizona State University). Acknowledgement: Davide De Martin (ESA/Hubble)materiały prasowe

Na Ziemię docierają różne sygnały z kosmosu, które są przechwytywane przez radioteleskopy znajdujące się w różnych zakątkach globu. Wiele z nich ma własne wzorce, ale są też takie, które wymykają się jakiejkolwiek klasyfikacji. Tak było w przypadku tajemniczego sygnału wysłanego w kierunku naszej planety, który pochodził z martwej gwiazdy.

Naukowcy od lat próbują rozszyfrować tajemniczy sygnał

Blisko dwie dekady temu (w 2007 r.) na Ziemię dotarł tajemniczy sygnał, którego źródłem był pulsar Krab. W impulsach radiowych, które wysyła ta martwa gwiazda, odkryto coś nieoczekiwanego. To dziwny sygnał, który nazwano "wzorem zebry". Badacze od lat próbowali rozwikłać jego zagadkę.

Tajemniczy sygnał z martwej gwiazdy, który dotarł do Ziemi ma wzór zebry.Hankins & Eilek, ApJ, 2007materiał zewnętrzny

Sygnał ma tajemniczą postać. Są to dziwne odstępy między pasmami długości fal (co widać na wykresie) i przypominające kolczaste zygzakowate paski zebry. Stąd nazwa. Jednak nic takiego wcześniej nie udało się przechwycić z żadnego miejsca w kosmosie.

Astrofizyk proponuje rozwiązanie zagadki

Jeden z astrofizyków twierdzi, że mógł w końcu rozwiązać zagadkę tajemniczego sygnału, który dotarł na Ziemię. Michaił Miedwiediew z Uniwersytetu w Kansas stwierdził, że jest to wzór interferencyjny generowany przez dyfrakcję światła na różnych gęstościach plazmy wewnątrz magnetosfery pulsara.

Pole magnetyczne gwiazdy neutronowej generuje naładowane cząstki tworzące gęstą plazmę, która zmienia się w zależności od odległości od gwiazdy. Gdy fala radiowa rozprzestrzenia się przez plazmę, przechodzi przez obszary rozrzedzone, ale odbija się od gęstej plazmy. To odbicie zmienia się w zależności od częstotliwości. Niskie częstotliwości odbijają się w dużych promieniach, rzucając większy cień, podczas gdy wysokie częstotliwości tworzą mniejsze cienie, co skutkuje różnymi odstępami między prążkami.
wyjaśnia Michaił Miedwiediew z Uniwersytetu w Kansas

Pulsar Krab to martwa gwiazda

Wspomniany pulsar to pozostałość po gwieździe, która eksplodowała (jako supernowa). Na Ziemi zjawisko zostało dostrzeżone w 1054 r. n.e. Obiekt znajduje się około 6,2 tys. lat świetlnych od nas i dziś znany jest jako mgławica Krab.

Masywna gwiazda wybuchła i wyrzuciła w kosmos zewnętrzną materię. Następnie obiekt przeistoczył się w coś, co nazywamy gwiazdą neutronową. W tym przypadku jest to pulsar, który wyrzuca strumienie fal radiowych ze swoich biegunów.

Ponadto pulsar bardzo szybko się obraca. Krab ma okres rotacji w postaci około 33 milisekund, a to oznacza, że pulsuje około 30 razy na sekundę. Warto dodać, że jest to jedna z pierwszych gwiazd, które powiązano ze zjawiskiem supernowej. Obiekt znany jest astronomom od lat 60. XX wieku.

***

Bądź na bieżąco i zostań jednym z 88 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Geekweek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!

PolsatPolsat
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas