Tysiące zmumifikowanych baranich głów. Wyjątkowe odkrycie z Egiptu
Naukowcy New York University poinformowali o swoim wyjątkowym odkryciu w świątyni Ramzesa II w Abydos, a mianowicie 2 tysiącach zmumifikowanych baranich głów, które zostały złożone faraonowi w ofierze.
Archeologowie w Egipcie mają ostatnio ręce pełne roboty - najpierw 9-metrowy ukryty korytarz, znajdującego się siedem metrów nad głównym wejściem do Wielkiej Piramidy w Gizie, który bywa nazywany największym odkryciem archeologicznymi XXI wieku, później wyjątkowy uśmiechający się sfinks w pobliżu kompleksu świątynnego Hathor w Denderze, a teraz 2 tysiące zmumifikowanych baranich głów oraz zmumifikowane psy, dzikie kozy, krowy, jelenie i struś z epoki ptolemejskiej złożone w hołdzie Ramzesowi II.
Tysiące baranich głów ku czci Ramzesa II
Zostały one odkryte w Abydos, położonym ok. 435 km na południe od Kairu - to jedno z głównych, choć rzadziej odwiedzanych stanowisk archeologicznych w Egipcie, które było nekropolią dla członków wczesnej rodziny królewskiej i centrum pielgrzymek do kultu boga Ozyrysa. To właśnie tu znajduje się słynna Wielka Świątynia Setiego I, przebudowana w latach 1300-1233 p.n.e. za czasów Setiego I i Ramzesa II, której reliefy ścienne, przedstawiające tę dwójkę składającą ofiary przodkom, są bezcennym źródłem informacji o władcach Egiptu.
Egipskie Ministerstwo Turystyki i Starożytności twierdzi, że wszystkie te zmumifikowane szczątki zostały tam złożone w ofierze, aby uhonorować Ramzesa II. Szef misji Sameh Iskandar dodaje, że chodziło najpewniej o tzw. dar wotywny, składany w określonej intencji lub jako dowód wdzięczności, a odkrycie tak dużej liczby zmumifikowanych baranów sugerować może, że cześć Ramzesowi II oddawano w Abydos jeszcze 1000 lat po jego śmierci (co nie jest jednak dużym zaskoczeniem, bo uchodzi on za jednego z najwybitniejszych i najdłużej żyjących władców starożytnego Egiptu okresu Nowego Państwa).
Co ciekawe, wszystkie - razem z fragmentami posągów, papirusów, drzew, ubrań i skórzanych butów - znajdowały się w nowo odkrytym budynku z czasów VI dynastii (co oznacza, że część liczy nawet 4300 lat), który charakteryzuje się odmiennym i niepowtarzalnym projektem architektonicznym, wyróżniającym się potężnymi grubymi murami o szerokości ok. pięciu metrów.
To zdaniem badaczy sugeruje, że musimy na nowo przemyśleć działalność i architekturę Starego Państwa (okres w dziejach starożytnego Egiptu obejmujący lata ok. 2675 - 2170 p.n.e., przypadający na rządy III-VI dynastii), a także charakter tego miejsca oraz działań prowadzonych w nim, zanim Ramzes II, czyli przedstawiciel XIX dynastii, założył tu swoją świątynię.
