Wnętrze Ziemi skrywa gaz, który nie pochodzi z tego świata

Najnowsze badania amerykańskich naukowców rzucają nowe światło na skład wnętrza Ziemi i procesy, które zachodziły miliardy lat temu podczas jej formowania się. Badaczy bardzo zaskoczył fakt, że hel odkryty na naszej plancie nie jest jej naturalnym elementem, tylko pochodzi z otchłani kosmosu.

Hel to lekki gaz szlachetny, który jest drugim najpowszechniejszym pierwiastkiem we wszechświecie, ale na Ziemi występuje w stosunkowo niewielkich ilościach. Większość helu, z którym mamy do czynienia na co dzień, pochodzi z rozpadu radioaktywnego pierwiastków, takich jak uran czy tor, w skorupie ziemskiej. Jednak nowe badania sugerują, że znaczna ilość helu mogła zostać uwięziona w jądrze Ziemi już na samym początku jej istnienia.

Naukowcy przypuszczają, że hel został wciągnięty do jądra podczas formowania się planety ok. 4,5 miliarda lat temu. Wtedy Ziemia była gorącą, stopioną kulą, a ciężkie pierwiastki, takie jak żelazo, opadały ku jej centrum, tworząc jądro. Badacze sugerują, że lekki hel mógł zostać uwięziony w tej strukturze, gdy nasz glob zaczął się ochładzać.

Nie można tutaj nie wspomnieć, że badania nad składem jądra Ziemi są niezwykle trudne, a to ze względu na fakt znajdowania się go ponad 2900 kilometrów pod powierzchnią. Naukowcy korzystają zatem z pośrednich metod, takich jak analiza fal sejsmicznych przechodzących przez wnętrze planety.

W tym badaniu, zespół badawczy wykorzystał zaawansowane modele komputerowe oraz eksperymenty z materiałami poddawanymi ciśnieniu milionów atmosfer w laboratorium. Odkryli, że hel mógł tworzyć stabilne związki z żelazem, czyli głównym składnikiem jądra Ziemi, co pozwoliło mu przetrwać tam przez miliardy lat. To przełomowe odkrycie, ponieważ wcześniej sądzono, że hel, jako gaz szlachetny, nie jest w stanie wiązać się z innymi pierwiastkami w takich warunkach.

Najważniejszym celem tych badań jest chęć zrozumienia historii Ziemi i jej ewolucji oraz rozwikłania zagadki, dlaczego na Ziemi znajduje się mniej helu, niż moglibyśmy się spodziewać na podstawie jej masy i składu chemicznego, w porównaniu z innymi ciałami niebieskimi, takimi jak Słońce czy gazowe olbrzymy.

Odkrycie to ma znaczenie również dla badań nad innymi planetami. Teraz, gdy ludzkość chce stać się cywilizacją kosmiczną, musi lepiej zrozumieć istotę miejsca, z którego się wywodzimy. Jeśli hel może być uwięziony w jądrach planet skalistych, takich jak Ziemia, być może podobne procesy zaszły również na Marsie czy Wenus. To z kolei może dostarczyć wskazówek dotyczących ich budowy i przeszłości geologicznej, a tym samym, na drodze terraformacji, pozwoli nam szybciej przemienić je w życiodajne globy.