Zawód-policjant. Czy trudno zostać funkcjonariuszem?
Większość małych chłopców (i część dziewczynek) ma obsesję na punkcie zabawy w policjantów i złodziei, zabawkowych radiowozów i nieustraszonych filmowych stróżów prawa, ale najczęściej z tego wyrastają. A co jeśli tak się nie dzieje? No cóż, lekarstwo jest tylko jedno - najwyższy czas sprawdzić, jak zmienić dziecięce marzenie w rzeczywistość i na dobre założyć mundur.
Kto z nas nie biegał po osiedlu, goniąc przyjaciół odgrywających rolę złoczyńców, jeździł po dywanie policyjnym radiowozem (oczywiście w akompaniamencie odpowiednich sygnałów dźwiękowych!) czy z wypiekami na twarzy oglądał kolejny odcinek przygód RoboCopa. Tyle że fascynacja służbami mundurowymi najczęściej "przemija z wiatrem", pozostawiając po sobie jedynie mnóstwo świetnych wspomnień.
A co jeśli nie? Co jeśli na widok radiowozu policyjnego, zamiast odruchowo zwalniać i sprawdzać, czy na pewno mamy zapięte pasy, zaczynamy się zastanawiać, jak to byłoby siedzieć w mundurze za jego kierownicą, a wizja gonienia przestępców jest tak samo kusząca jak w czasach przedszkolnych? Wtedy trzeba spojrzeć prawdzie w oczy - nie ma innej drogi, pisane jest nam zostać policjantem!
Na szczęście nie jest to takie trudne, jak mogłoby się wydawać, chociaż po drodze czeka trochę formalności. Przede wszystkim każdy, kto chciałby wstąpić w szeregi tej formacji, musi spełnić następujące wymagania:
- posiadać polskie obywatelstwo,
- posiadać nieposzlakowaną opinię,
- nie być skazanym prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe,
- korzystać z pełni praw publicznych,
- posiadać co najmniej średnie wykształcenie,
- posiadać odpowiednią zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której gotów jest się podporządkować,
- dawać rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych,
- osoby podlegające kwalifikacji wojskowej powinny posiadać uregulowany stosunek do służby wojskowej.
Jeżeli te wymagania nie stanowią problemu, można zacząć wcielać plan w życie, tzn. przygotować komplet dokumentów, na który składają się podanie o przyjęcie do służby w Policji skierowane do komendanta wojewódzkiego Policji, kwestionariusz osobowy oraz kserokopie dokumentów potwierdzających posiadane wykształcenie oraz umiejętności - od tego momentu rozpoczyna się postępowanie kwalifikacyjne.
To podzielone jest na etapy niepunktowane, tj. złożenie dokumentów, sprawdzenie dokumentów, badanie psychologiczne i komisja lekarska oraz punktowane, tj. test wiedzy, test sprawności fizycznej oraz rozmowa kwalifikacyjna. Odbywają się one w następującej kolejności:
- test wiedzy
Kandydat na policjanta musi wykazać się wiedzą z zakresu funkcjonowania formacji, do której chce przystąpić, a potwierdza ją test składający się z 40 pytań. Przy każdym pytaniu do wyboru są cztery odpowiedzi, ale tylko jedna jest poprawna - za jej wskazanie kandydat dostaje 1 pkt, więc do zdobycia jest tu maksymalnie 40 punktów. Co warto podkreślić, na tym etapie nie następuje jeszcze żadna selekcja, więc wszyscy chętni przechodzą do kolejnego etapu, ale wynik testu wiedzy ma wpływ na miejsce w rankingu.
- test sprawności fizycznej
Zawód policjanta wymaga nie tylko odpowiedniej wiedzy, ale i sprawności fizycznej, bo praca w terenie bywa bardzo wymagająca. To właśnie dlatego kandydatów sprawdza się pod jej kątem za pomocą toru przeszkód testującego szybkość, zwinność, siłę i wytrzymałość.
Zaliczenie testu sprawności fizycznej następuje po pokonaniu toru przeszkód w czasie nieprzekraczającym 1 minuty 41 sek - co ciekawe, w policji mamy pełne równouprawnienie, czyli normy czasowe przeliczane na punkty jednakowo zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn.
Jak wygląda taki test? Choć na pierwszy rzut oka nie wygląda na "zabójczy", to z pewnych źródeł wiemy, że lekko nie jest, szczególnie jeśli zależy nam na jak najlepszym czasie, bo im krótszy czas, tym wyższy wynik punktowy, a tym samym lepsza pozycja w rankingu. Maksymalny wynik możliwy do uzyskania podczas testu sprawności fizycznej to 60 punktów, ale żeby tyle dostać, kandydat musi ukończyć tor przeszkód w czasie poniżej 1 minuty i 7 sekund - jeżeli zaś ledwie zmieścimy się w limicie czasowym, na nasze konto wpadną tylko 43 punkty.
- badania psychologiczne
Badania psychologiczne przeprowadzane są przez psychologów w komendach wojewódzkich i mają na celu określenie predyspozycji intelektualnej i osobowościowej do służby w Policji. Za pomocą takich metod badawczych, jak test, kwestionariusz, wywiad czy obserwacja, specjaliści sprawdzają predyspozycje intelektualne, zachowania społeczne, stabilność i postawę w pracy kandydata. Tylko osoby, które ukończą badania psychologiczne z pozytywnym wynikiem, mogą przystąpić do kolejnego etapu - wynik negatywny nie jest jednak dyskwalifikujący permanentnie i po upływie 10 miesięcy można przystąpić do kolejnego postępowania kwalifikacyjnego.
- rozmowa kwalifikacyjna
Następny etap postępowania kwalifikacyjnego to rozmowa kwalifikacyjna, która przypomina każdą inną rozmowę tego typu, a mianowicie rekruterzy starają się lepiej poznać kandydata i ocenić jego motywację do służby. Co ciekawe, jest to punktowany etap, podczas którego można uzyskać maksymalnie 60 punktów - niezbędne do pozytywnego ukończenia etapu jest jednak 36.
W tym miejscu warto dodać, że system punktowy przewiduje punkty nie tylko za test wiedzy, test sprawności fizycznej oraz rozmowę kwalifikacyjną, ale także posiadane wykształcenie i umiejętności.
Najwyżej punktowane jest wykształcenie wyższe informatyczne obejmujące zagadnienia specjalistyczne, jak sztuczna inteligencja, języki programowania, bazy danych, cyberbezpieczeństwo, telekomunikacja czy teleinformatyka, za które można otrzymać 10 pkt.
Dodatkowo przysługują też punkty za takie umiejętności, jak znajomość języków, prawo jazdy, tytuł ratownika, ratownika medycznego czy pielęgniarki, uprawnienia instruktora sportów walki (np. zapasy, judo, karate, boks) czy strzelectwa sportowego.
W międzyczasie odbywa się też postępowanie sprawdzające w celu potwierdzenia nieposzlakowanej opinii kandydata do służby i weryfikacja pod kątem możliwości udostępniania mu dostępu do informacji niejawnych, a także komisja lekarska oceniająca zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych.
