Tajemnicze struktury na Plutonie - skąd się wzięły?
Na skraju Sputnik Planitia, słynnego obszaru w kształcie serca na powierzchni Plutona, znajdziemy krajobraz zamrożonych, równoległych grzbietów, których nie spotkamy nigdzie indziej w Układzie Słonecznym. Struktura ta jest unikalna dla planety karłowatej, a dopiero teraz astronomowie lepiej ją poznają.
Żłobienia zwane WFT powstały na Plutonie ok. 4 mld lat temu w wyniku zmian na powierzchni planety. Region ten był w tym czasie pokryty rozległymi lodowcami zbudowanymi z lodu azotowego. Powstały one i zniknęły tuż po powstaniu Sputnik Planitia, na wczesnym etapie historii planety karłowatej. WFT to pozostałości po wspomnianych lodowcach.
Są one zbudowane prawdopodobnie z zamrożonego azotu. Ze względu na zmiany klimatyczne na Plutonie, azot przeszedł ze stanu stałego w gazowy w procesie zwanym sublimacją. Astronomowie są przekonani, że związek między sublimacją azotu a powstawaniem WFT jest więcej niż prawdopodobny.
Co ciekawe, wszystkie grzbiety biegną ze północnego-wschodu na południowy-zachód, a taka orientacja sugeruje, że cokolwiek je ukształtowało, jest prawdopodobnie procesem globalnym. Dokładny charakter tego procesu pozostaje niejasny.
Ponieważ nigdzie indziej w Układzie Słonecznym nie obserwujemy podobnych struktur, kluczem do rozwiązania ich tajemnic są symulacje. Naukowcy sugerują, że modele komputerowe mogą być przydatne do zrozumienia zachowania się lodu azotowego i wszystkie czynniki - zarówno lokalne, jak i globalne - wchodzą w grę przy tworzeniu WFT. Może to zostać wykorzystane do wyjaśnienia kilku innych cech charakterystycznych Plutona.
