Koniec misji Kosmicznego Obserwatorium Herschela

Europejska Kosmiczna poinformowała, że Kosmiczne Obserwatorium Herschela wyczerpało zapas chłodziwa, ciekłego helu, i tym samym zakończyło swoją trzyletnią misję obserwacji wszechświata.Zdarzenie oczywiście nie jest niespodziewane. W ten sposób kończą się misję wszystkich satelitarnych misji obserwujących kosmos w podczerwieni. Aby oglądać szczegółowo słabe, odległe obiekty świecące podczerwienią, potrzebne do tego czujniki muszą być chłodne co najmniej tak samo jak one.Herschel rozpoczął misję 14 maja 2009 (wraz z sondą Planck) wioząc z sobą, do punktu równowagi L2 układu Ziemia-Słońce, 2300 litrów ciekłego helu. Ciekły hel zaczął już wyparowywać z sondy już w momencie jej startu, i powoli ulatniał się z sondy przez cały czas trwania misji.Informacja o wyczerpaniu się helu nadeszła w poniedziałek po południu na początku rutynowej sesji komunikacyjnej ze stacją naziemną w zachodniej Australii. Zaraz potem odnotowano powolny wzrost temperatury instrumentów satelity, co potwierdziło informację o zużyciu całego chłodziwa.- Herschel przekroczył wszystkie nasze oczekiwania, gromadząc nieoceniony zbiór danych, które będą zajmować astronomów jeszcze przez wiele lat - powiedział prof. Alvaro Giménez Cañete, dyrektor ESA ds. nauki i zdalnej eksploracji Herschel.

Satelita wykonał ponad 35 000 obserwacji naukowych, pracując przez ponad 25 000 godzin na rzecz 600 programów obserwacyjnych. Do tego należy również doliczyć kolejne 2000 godzin kalibracji przyrządów, z czego dane również mają wartość naukową. Zebrane przez Obserwatorium dane gromadzone są przez European Space Astronomy Centre koło Madrytu.- Herschel umożliwił nam wgląd w tajemny obraz Wszechświata pokazując nam wcześniej nieoglądane procesy narodzin gwiazd i formowania się galaktyk, pozwalając wyśledzić wodę w molekularnych obłokach nowopowstających gwiazd, w dyskach protoplanetarnych, i w ogonach komet - wyliczył zasługi Kosmicznego Obserwatorium Herschela Göran Pilbratt, naukowiec pracujący przy misji Herschela.Źródło informacji (ESA)Hubert Bartkowiak