Naukowcy potwierdzają, że jednorożce istniały naprawdę
Jednorożce kojarzone są zwykle z magicznymi stworzeniami i przedstawiane jako konie z dużym rogiem na środku czoła. Jednak zgodnie z ostatnimi odkryciami, wymarły już gatunek zwierząt, znanych jako syberyjskie jednorożce, mógł nawet współistnieć z ludźmi. Naukowcy odnaleźli bardzo dobrze zachowane szczątki tego zwierzęcia w centralnej Azji, przesuwając datę jego wymarcia o niemal 320 tysięcy lat.
Wyniki badań na ten temat opublikowane zostały w czasopiśmie naukowym "American Journal of Applied Science". Badacze z Uniwersytetu w Tomsku zasugerowali, że z racji tego że czaszka liczy około 29 tysięcy lat, a ludzie dotarli na Syberię ok. 45 tysięcy lat temu, to współistnienie obu tych gatunków jest bardzo prawdopodobne. Czaszka została odnaleziona w wiosce Kozhamzhar w regionie pawłodarskim w Kazachstanie. Co jednak ważniejsze, stan czaszki był zadziwiająco dobry jak na tak stare znalezisko i nie odnotowano żadnych znaczących śladów jej uszkodzeń.
Wymarłe zwierzęta nazywane bywają syberyjskimi jednorożcami, jednak określenie to jest bardzo mylące, ponieważ w rzeczywistości gatunek ten był jednym z rodzajów długorogich nosorożców. Elasmotherium sibiricum, bo taka jest ich nazwa systematyczna, były roślinożernymi zwierzętami o wadze dochodzącej do czterech ton. Ich habitat zajmował tereny od rzeki Don aż po wschód dzisiejszego Kazachstanu. Zgodnie z opinią Dr Andreia Shpanski'ego, odkrycie to zmienia nie tylko dotychczasowy pogląd na datę wyginięcia syberyjskich jednorożców, ale może wpłynąć na ponowną ocenę przybliżonej daty wyginięcia innych ssaków, które miały zniknąć w okolicach 50-100 tysięcy lat temu.
Znaczącym faktem może być jednak to, że naukowcy nie zdołali odnaleźć jednego z najważniejszych części jego czaszki, czyli samego rogu. Wstępne badania wskazują jednak na to, że mocna struktura czaszki wspierała niegdyś na sobie dość pokaźny róg, a szkielet zwierzęcia pozwalał nie tylko na ciężki kłus znany wśród dzisiejszych nosorożców, ale umożliwiał im również galop i osiąganie podobnych prędkości jak współczesne konie.
