Odkryto kolejną egzoplanetę - tym razem podobną do Neptuna
Lista znanych i potwierdzonych egzoplanet wzrosła o trzy obiekty za sprawą układu planetarnego Kepler-68. Jest to układ z jednym gazowym gigantem, jednym gorącym "mini-Neptunem" i jedną egzoplanetą, która prawdopodobnie jest skalista.
Trwa analiza danych z misji teleskopu Kepler. Dotychczas udało się zidentyfikować już 2740 kandydatów na planety pozasłoneczne, które teraz czekają na potwierdzenie. Jak na razie potwierdzono istnienie 105 egzoplanet odkrytych przez Keplera - część z nich krąży w układach wielokrotnych. Najnowsze odkrycia tej misji to układ Kepler-68, w którym krążą trzy planety pozasłoneczne.
Układ Kepler-68 składa się z trzech egzoplanet - Kepler-68 b, Kepler-68 c i Kepler-68 d. Pierwszą z tych planet, Kepler-68 b, można określić mianem gorącego "mini-Neptuna", gdyż ma masę minimalną około 8,3 masy Ziemi i promień ponad 2 x większy od naszej planety. Kepler-68 b krąży w odległości zaledwie 9 milionów kilometrów od gwiazdy macierzystej z czasem około 130 godzin.
Kolejny obiekt w tym układzie, Kepler-68 c, jest prawdopodobnie skalisty. Ta egzoplaneta ma masę minimalną około 5 mas Ziemi i promień zbliżony do naszej planety. Może to być obiekt typu "super-Ziemia". Kepler-68 c krąży w odległości 13,5 milionów kilometrów od swej gwiazdy macierzystej z czasem około 230 godzin.
Ostatnią egzoplanetą w układzie Kepler-68 jest Kepler-68 d. Jest to znacznie większy obiekt w porównaniu z Kepler-68 b i Kepler-68 c. Ta planeta pozasłoneczna ma masę około 0,95 masy Jowisza i krąży w odległości około 1,4 jednostki astronomicznej ( 210 milionów kilometrów) od swej gwiazdy macierzystej.
Co ciekawe, Kepler-68 ma nieco większą od masy naszego Słońca, temperaturę efektywną rzędu 5800 K i promień rzędu 1,2 promienia Słońca. Może to oznaczać, że na potencjalnych egzoksiężycach Keplera-68 c mogą panować odpowiednie warunki do utrzymania wody w stanie ciekłym.
Wraz z potwierdzeniem istnienia układu Kepler-68 lista znanych egzoplanet wzrosła do 865 obiektów wg Encyklopedii Pozasłonecznych Układów Planetarnych (EPE).
Źródło informacji (EPE)
Krzysztof Kanawka