Podwodne jezioro u wybrzeży Nowej Zelandii

Zbiornik wodny został odkryty dzięki połączeniu technik sejsmologii i skanów falami elektromagnetycznymi, które zostały wykorzystane do stworzenia mapy 3D struktur pod powierzchnią morza. Chociaż nie obliczono jeszcze, jak duży jest zbiornik, naukowcy podejrzewają, że może mieścić nawet 2000 km³ słodkiej wody. To 800 mln basenów olimpijskich - więcej niż jezioro Ontario.

Tego typu zbiorniki wodne zamknięte w skale można znaleźć w różnych miejscach na całym świecie, choć nie są one zbyt powszechne. W tym przypadku, duża część wody została prawdopodobnie pozostawiona przez ostatnie trzy epoki lodowcowe.

- Jednym z najważniejszych aspektów tego badania jest lepsze zrozumienie gospodarki wodnej. W chwili obecnej stosujemy techniki zdalne, modelowanie i geofizykę. Naprawdę musimy sprawdzić nasze odkrycia i zbadać wszystkie możliwości w tej dziedzinie - powiedział geolog morski Joshu Mountjoy z National Institute for Water and Atmospheric Resewarch (NIWA) w Nowej Zelandii.

Pierwszą wskazówką, że taki zbiornik wodny jest ukryty poza miastem portowym Timaru, była słonawa woda (mieszanina wody słonej i słodkiej) odkryta podczas wierceń naukowych w 2012 r. Dalsze badania przeprowadzono na pokładzie statku badawczego w 2017 r.

Poziom wodonośny znajduje się tu na niewielkiej głębokości, zaledwie 20 m pod dnem morskim. Uważa się, że rozciąga się on ok. 60 km od linii brzegowej.

Mimo że przeprowadzono już sporo analiz, o zbiorniku wodnym u wybrzeży Wyspy Południowej wciąż wiadomo niewiele. Naukowcy chcą pobrać próbki bezpośrednio ze zbiornika wodnego i porównać je ze znanymi nam schematami.