Rosyjski system obrony Sztora. Po raz pierwszy od początku wojny na Ukrainie zarejestrowano jego użycie

Na Ukrainie po raz pierwszy zarejestrowano bojowe użycie Sztory TSzU-1-2M w walkach pod Swatowem. To zmodernizowana wersja systemu obrony z lat 80.

Na Ukrainie zarejestrowano użycie zmodernizowanego rosyjskiego systemu Sztora
Na Ukrainie zarejestrowano użycie zmodernizowanego rosyjskiego systemu SztoraJarosław WolskiTwitter

Podczas walk pod Swatowem na Ukrainie uchwycono po raz pierwszy bojowe użycie rosyjskiego systemu obrony Sztora TSzU-1-2M zamontowanego na czołgu T-90. Jest to zmodernizowana wersja systemu obrony z końcówki lat 80. XX w. Na filmie udostępnionym przez Jarosława Wolskiego, politologia, publicysty i dziennikarza publikującego w czasopismach związanych z technologią wojskową widać powstałą charakterystyczną zasłonę dymną.

Co to jest Sztora?

Sztora-1 (ros. Штора — kurtyna) to elektrooptyczny system lub zestaw aktywnej ochrony czołgów, przeznaczony do zakłócania wskaźnika laserowego i dalmierzy laserowych nadlatujących przeciwpancernych pocisków kierowanych (ppk). System montowany był na  rosyjskich czołgach T-80 i T-90 oraz ukraińskim T-84.

W skład Sztory wchodzą cztery kluczowe elementy:

  • Zestaw wyrzutni granatów zamontowanych po obu stronach wieży, które tworzą zasłonę dymną nieprzezroczystą dla światła podczerwonego
  • Laserowy system ostrzegawczy
  • System sterowania, który przetwarza informacje z czujników i aktywuje system układania ekranu dymnego
  • Dwa emitery podczerwieni po obu stronach działa, które emitują wiązkę promieniowania zagłuszającego po wykryciu nadlatującego ppk

Sztora -1 ma zakres działania 360 stopni horyzontalnie i od -5 do +25 stopni wertykalnie. Posiada 12 wyrzutni granatów dymnych, które tworzą ekran z aerozolu w mniej niż trzy sekundy, który unosi się około 20 sekund. Zasięg ułożenia zasłony dymnej wynosi od 50 do 70 metrów.

System potrafi także zidentyfikować kierunek, z którego wysyłana jest wiązka lasera w promieniu 3,5 do 5 stopni, w celu obrócenia czołgu przodem i ustawienia się grubszym pancerzem oraz automatycznie skierować na niego główne działo, by załoga czołgu mogła odpowiedzieć ogniem.

Emiter światła podczerwonego, którego otwór jest chroniony okrągłą osłoną Boevaya mashina/CC BY-SA 4.0Wikipedia

Jaka była skuteczność Sztory?

Jak informuje Jarosław Wolski na Twitterze: — Wobec amunicji naprowadzanej na odbity znacznik lasera (Copperhead, Maveric, Hellfire, LAHAT) do 0,8. Zdolność do zakłócenia ppk Fagot, Konkurs, Milan, HOT, TOW wynosi nie mniej niż 0,6. Inaczej rzecz ujmując istnieje 60% szans na to że emitery TszU-1 zdołają "zakłócić" naprowadzanie pierwszej generacji ppk SACLOS. W przypadku TOW-2 szanse na to są jednak znacznie mniejsze - nieoficjalnie podaje się wartość maksymalnie 0,2. Sztora jest też w zasadzie bezradna wobec ppk naprowadzanych via światłowód (jak ppk Spike) lub też na widmo termalne (jak Javelin).

Podczas modernizacji systemu usunięto zagłuszacze przeciwpancernych pocisków kierowanych metodą SACLOS. Udoskonalono  przy tym detektory, poszerzając zakres ich pracy i kąty wykrywania celu. — Przeciw Javelinowi to nie pomoże. Ale przeciw Stugnie, amunicja artyleryjska naprowadzanej na znacznik lasera itp - owszem tak i to bardzo pomoże. — podsumowuje Wolski.

Przeczytaj także:

Szwecja: Meble z elektrycznych skuterów Deutsche WelleDeutsche Welle
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas