Tajemnica nanocząstek złota rozwiązana
Naukowcy już wiedzą dlaczego nanocząsteczki złota z polimerową powłoką tak dobrze przenikają przez błony komórkowe.
Błony komórkowe bardzo dobrze odizolowują komórki od środowiska zewnętrznego. Transportując leki czy substancje odżywcze do wnętrza najczęściej dochodzi do uszkodzenia błon komórkowych. W 2008 r. naukowcy odkryli, że nanocząstki złota pokryte cienką warstwą polimeru mogą przenikać do komórek bez naruszania ciągłości błon komórkowych. Teraz badacze z MIT rozszyfrowali mechanizm odpowiedzialny za ten proces.
Kluczowym elementem przenikania nanocząstek złota jest ich możliwość łączenia się z lipidami tworzącymi błonę komórkową. Nanocząstki są bowiem pokryte polimerem będącym mieszaniną hydrofilowych i hydrofobowych reszt fosforanowych - takich samych, jakie tworzą błonę komórkową. Warstwa ma grubość pojedynczej komórki i w całości otacza nanocząstkę złota.
Ponieważ nanocząstki są w całości pokryte polimerem, nie ma znaczenia, z jakiego materiału są złożone. Złoto jednak dobrze pochłania promienie X, zatem po wprowadzeniu do komórek nowotworowych może zostać wykorzystane do zniszczenia guza.
Najważniejszym elementem konstruktów z nanocząstkami złota jest polimerowa powłoka, gdyż to ona umożliwia przenikanie do wnętrza komórek. Naukowcy chcą przeanalizować różne ich składy oraz detale, które umożliwiają selektywne przenikanie do określonego rodzaju komórek.
