Archeolodzy odkryli za pomocą drona prehistoryczne naskalne malowidła

Archeolodzy z Uniwersytetu w Alicante prowadzili badania w wąwozie Castellet-Barranc del Salt i Port de Penáguila w ramach pionierskiego projektu, którego celem jest przeanalizowanie niedostępnych górskich obszarów we wschodniej Hiszpanii. By dotrzeć do odległych, i często niebezpiecznych dla człowieka terenów, badacze posłużyli się niewielkich rozmiarów dronami - miały one odnajdywać malowidła, fotografować je oraz nagrywać.

Jak donosi HeritageDaily oraz hiszpański portal 20minutos, dzięki tym staraniom odnaleziono malowidła sprzed 7 000 lat, które okazały się jednymi z najważniejszych i największych świadectw naskalnej sztuki neolitycznej w Hiszpanii w ostatnich dziesięcioleciach. Liczne malowidła znajdowały się w płytkich skalnych jamach. Według naukowców najciekawszymi rysunkami były te znalezione w wąwozie del Salt.

Na ścianach znajdowały się postacie antropomorficznych łuczników, a także obrazy jeleni i kóz - niektóre wydają się być zranione strzałami. Oprócz tych przedstawień archeolodzy odnaleźli również trudniejsze do interpretacji rysunki "w schematycznym stylu". Badacze mają nadzieję, że ich analiza przyczyni się do zrozumienia ewolucji sztuki jaskiniowej na przestrzeni tysięcy lat.

Jak powiedział dr Molina Hernández: - Wynik użycia dronów doprowadził do odkrycia nowego miejsca z prehistorycznymi malowidłami jaskiniowymi o różnych stylach, które naszym zdaniem będą bardzo istotne dla badań neolitu. W najbliższych miesiącach opracujemy projekt systematycznych poszukiwań archeologicznych i dokumentacji malowideł -.  Hernández dodaje, że ostatnie znaleziska mogą być: - początkiem wielu innych odkryć, które nastąpią w nadchodzących latach w jamach skalnych, które pozostały niezauważone, ponieważ znajdowały się na obszarach o bardzo trudnym dostępie.

Jak podają media, autentyczność malowideł została zweryfikowana i potwierdzona w trakcie eksploracji jam, którą przeprowadzili zawodowi wspinacze-archeolodzy. Odkrycie zostało już zgłoszone do Generalnej Dyrekcji Kultury i Dziedzictwa Generalitat Valenciana.

Neolit jest wyróżnianym w archeologii okresem rozwoju człowieka i jego działalności. Nazywany jest on także młodszą epoką kamienia lub epoką kamienia gładzonego i poprzedza epokę brązu. Cechą charakterystyczną tej epoki jest to, że doszło wówczas do tzw. rewolucji neolitycznej. Polegała ona na zmianie stylu życia, z koczowniczego na bardziej osiadły. Człowiek zajął się hodowlą zwierząt, a także uprawą roślin. Ponadto rozwijały się nowe techniki obróbki kamienia.

Epoka trwała od około 9 000 do 3 400/ 2000 lat p.n.e. Początek i koniec epoki w różnych częściach świata następował inaczej za sprawą asynchronizmu rozwojowego - jest to nierównomierny rozwój różnych obszarów zachodzący w tym samym czasie. Najwcześniejsze ślady neolitu odnaleziono na obszarach Żyznego Półksiężyca, czyli dzisiejszej Syrii, czy Izraela około 9 000 lat p.n.e. Z kolei w Europie Środkowej epoka kamienia rozpoczęła się około 5500 lat p.n.e., a w Europie Północnej około 4500 lat p.n.e.