Coraz bliżej turystyki kosmicznej. 13 lot załogowy Blue Origin zakończony powodzeniem

Blue Origin wystrzelił w niedzielę swoją rakietę nośną wielokrotnego użytku New Shepard z pustyni w West Texas. W ciągu 3,5 minuty przecięła ona linię Kármána - umowną granicę między atmosferą ziemską a przestrzenią kosmiczną na wysokości 100 km n.p.m. W locie wzięło udział sześcioro astronautów cywilnych, wliczając w to parę małżeńską, przyrodniczkę Allie Kuehner i Carla Kuehnera, prezesa firmy inwestycyjnej z branży nieruchomości. To już drugie małżeństwo na pokładzie New Shepard.

Na pokładzie znaleźli się także filantrop i były CEO firmy transportowej Leland Larson, szef firmy produkującej kable i golfista Freddie Rescigno Jr., adwokat Jim Sitkin oraz prawnik i konsultant finansowy Owolabi Salis, który został pierwszą osobą z Nigerii w kosmosie. Lot NS-33 (33. lot New Shepard) rozpoczął się o godzinie 10:38 czasu lokalnego i trwał zaledwie 10 minut i 33 sekundy. Pasażerowie mieli chwilę na odpięcie pasów i polatanie po pokładzie w stanie nieważkości.

Od swojego pierwszego lotu w lipcu 2021 roku Blue Origin wyniósł w przestrzeń kosmiczną 70 osób. Jego rakieta New Shepard to rakieta nośna wielokrotnego użytku. Wznosi ona kapsułę z ludźmi, a następnie autonomicznie powraca na Ziemię - podobnie jak robią to np. Falcon 9 i Starship od SpaceX. Tak też było w przypadku niedzielnego lotu, w trakcie którego rakieta oddzieliła się od kapsuły i bezpiecznie wróciła na Ziemię przed astronautami, lądując niedaleko miejsca startu.

Warto przypomnieć, że firma należąca do Jeffa Bezosa, miliardera, założyciela i byłego CEO Amazonu, stała się niedawno znana z wysłania samych kobiet w lot suborbitalny. W kosmos poleciała m.in. znana z ekscentrycznych kreacji celebrytka Katy Perry. Blue Origin chce rozwinąć prywatny rynek turystyki kosmicznej oraz podróży suborbitalnych i orbitalnych, a dziś jest jednym z ich pionierów.

NS-33 był już 13. załogowym lotem suborbitalnym Blue Origin. A czym różni się lot suborbitalny od orbitalnego? Chodzi przede wszystkim o wydatek energetyczny i trajektorię lotu. W locie orbitalnym pojazd osiąga wystarczającą prędkość, aby utrzymać się na orbicie i wykonać wokół niej przynajmniej jeden pełen obieg. Takie loty realizuje np. SpaceX, wysyłający misje załogowe na Międzynarodową Stację Kosmiczną.

Lot suborbitalny również przecina linię Kármána i wznosi się w przestrzeń kosmiczną. Jego prędkość jest wystarczająca, by pokonać grawitację, ale zbyt niska, aby pojazd utrzymał się na orbicie. Jak że nie osiąga on prędkości orbitalnej, wraca na Ziemię po trajektorii balistycznej. Ten rodzaj lotów wymaga mniej energii niż loty orbitalne i w przyszłości może być wykorzystany do szybkich podróży międzykontynentalnych.