Kopalnia w Wieliczce wymaga pilnego remontu. Chodzi o szyb
W Kopalni Soli „Wieliczka” rozpoczynają się prace remontowe w szybie Kościuszki. To najbardziej na zachód wysunięty szyb pełniący m.in. funkcje wentylacyjne, transportujący do podziemi podsadzkę oraz mieszaniny uszczelniające. W szybie są zabudowane rurociągi odprowadzające wody dopływające do wyrobisk kopalni. Ze względu na korozję wymaga pilnych działań.
Szyb Kościuszki ma już ponad 200 lat. Wydrążono go w 1790 r. Wówczas nadano mu nazwę Józef na cześć cesarza Józefa II Habsburga. Osiąga obecnie głębokość niespełna 300 m, przecinając złoża i łącząc wszystkie poziomy kopalni. Służy m.in. do wentylacji, odwadniania, a także prowadzi kable średniego i niskiego napięcia, teletechniczne, światłowodowe.
Remont w Kopalni Soli "Wieliczka"
Jak przekazała Kopalnia Soli „Wieliczka”, wymaga on pilnej modernizacji. Wszystko przez niekorzystny mikroklimat, który sprzyja szybkiej korozji metalowych elementów zbrojenia, ale także betonu opartego na cementach portlandzkich. W kanale wentylacyjnym pod zrębem szybu wilgotność względna dochodzi do 70 proc., jest też duża ilość koloidalnych cząstek NaCl.
Projekt modernizacji przewiduje m.in.: przebudowę kanału wentylacyjnego, wymianę skorodowanych wzmocnień na zamknięte ramy stalowe (beczkowy odcinek szybu), dodatkowe wzmocnienia obudowy szybowej z pierścieni stalowych (na odcinku o przekroju kołowym), naprawę obudowy murowej, wypełnienie pustek za obudową, przebudowę wlotów podszybi, usunięcie przedziału drabinowego (poniżej poz. I) oraz skorodowanych dźwigarów zbrojenia, zabudowę wrót szybowych na poz. I-VIII, wymianę rurociągów technologicznych, zabudowę górniczego wyciągu szybowego awaryjno-rewizyjnego, modernizację wieży szybowej i budynku maszyny oraz przebudowę łącznika między rurą szybową a kanałem wentylacyjnym.
To nie pierwsza modernizacja szybu
Po wybudowaniu szyb był obsługiwany za pomocą kieratu. Dopiero w 1869 r. otrzymał parową maszynę wyciągową. Urządzenie dodatkowo napędzało „maszynę wodociągową”, tj. pompę odwadniającą. Kolejne unowocześnienia przyniósł wiek XX — postawiono nowy budynek nadszybia i zamontowano w nim nową maszynę parową. Zaczęto transportować piasek podsadzkowy, zainstalowano w nim rurociągi doprowadzające wodę do komór ługowniczych i dodano jeszcze kilka usprawnień i funkcji, a to wszystko przed Wielką Wojną.
Po jej zakończeniu, gdy Polska powróciła na mapę Europy, szyb Józef stał się szybem Kościuszki. Przed wybuchem II wojny światowej (w jej trakcie zmieniono nazwę na „Szyb nr 1”) wyrobisko zaczęła obsługiwać maszyna wyciągowa z napędem elektrycznym. Po roku 1945 r. Kościuszko miał już głębokość nieco ponad 300 m. Pod koniec lat 40 XX w. rozebrano drewnianą obudowę szybu i zmieniono profil górnej części wyrobiska z prostokątnego na beczkowy. Kolejne roboty odbyły się dopiero w latach 80. i 90. XX w. W 2006 r. zaproponowano przywrócenie Kościuszce funkcji komunikacyjnych. Ostatnie większe prace były wykonane w 2015 r., kiedy wymieniono wentylatory.
Źródło: Kopalnia Soli "Wieliczka"
