Rosja wysyła czołgi PT-76 z lat 50. na wojnę w Ukrainie

To lekki czołg pływający wyprodukowany w ZSRR, z okresu po II wojnie światowej. Pierwsze prototypy zaprezentowano w 1950 roku. Czołg został przyjęty 6 sierpnia 1951 roku na uzbrojenie Armii Radzieckiej pod oznaczeniem PT-76. Jego produkcja trwała do 1967 roku, a ogółem wyprodukowano ponad 3000 sztuk.

Maszyna napędzana jest silnikiem W-6 o mocy 240 KM, który pozwala rozpędzić się do prędkości 44 kilometrów na godzinę. Czołg może również pływać z prędkością 10 km/h. Długość czołgu to 7,63 metra, a szerokość 3,14 m. Jego wysokość to 2,20 metra. Masa bojowa czołgu wynosi 14 ton.

Czołg uzbrojony jest w jedną armatę kaliber 76,2 mm umieszczoną w obrotowej wieży oraz karabin maszynowy 12,7 mm. Pojazd przewozi 40 sztuk amunicji różnego typu od nabojów odłamkowo-burzących, poprzez pociski przeciwpancerne oraz kumulacyjne.  Jego kadłub wykonano spawając jednorodne płyty pancerne, a wieże spawając elementy stalowe.  Odporność pojazdu na ostrzał nie jest duża.

Załoga PT-76 liczy trzy osoby. Kierowca ma stanowisko w osi wozu w przedziale kierowania, a w przedziale bojowym swoje stanowiska mają dwaj pozostali członkowie załogi dowódca-działonowy i ładowniczy.

Pojazd był użytkowany przez ponad 20 państw na całym świecie, w tym Afganistan, Algerię, Irak, Ugandę czy Wietnam. W Polsce czołgów tych używano w Łużyckiej Dywizji Desantowej oraz pododdziałach rozpoznawczych wojsk zmechanizowanych i pancernych.

PT-76 brał udział w wielu konfliktach zbrojnych: w Czeczeni, Wietnamie, pomiędzy Izraelem a Syrią i Egiptem oraz Indiami i Pakistanem.