Stare sowieckie czołgi T-62 wysłane na front. Desperacja Rosji
Rosja ponosi ciężkie straty w wojnie w Ukrainie. Według ukraińskiego Sztabu Generalnego są one tak ciężkie, że wymagały sięgnięcia do magazynów po czołgi T-62. Co to za maszyny?
To radziecki czołg podstawowy II generacji. Został opracowany pod koniec lat 50. XX wieku jako następca konstrukcji T-54/T-55. Pomimo zbliżonego wyglądu do swojego poprzednika nie jest to jego wersja rozwojowa. Produkcję czołgu zakończono jednak stosunkowo szybko, bo już w 1975 roku, wcześniej niż produkcję poprzednika T-55.
T-62 napędzany silnikiem wysokoprężnym 12-cylindrowym W-55-5 o mocy 580 KM, przy 2000 obr./min. Pancerz składa się ze spawanych płyt walcowanych oraz wieży spawanej z elementów odlewanych. Płyty przednie mają grubość 102 mm, a opancerzenie z każdej innej strony jest słabsze. Długość czołgu to 9,335 m, szerokość 3,3 m, wysokość: 2,28 m. Masa czołgu to 40 tys. kilogramów. Czołg może poruszać się 50 km/h po drodze i poniżej 40 km/h w terenie. Zasięg maszyny to 450 km, ale może zostać zwiększony do 650 dzięki dodatkowym zbiornikom.
Maszyna uzbrojona jest w armatę 2A20 kalibru 115 mm z zapasem amunicji 40 sztuk, 1 karabinem maszynowym PKT kaliber 7,62 mm (zapas amunicji 2500 szt.), 1 wielokalibrowym karabinem maszynowym DSzK kal. 12,7 mm (zapas amunicji - 500 sztuk). Załogę pojazdu stanowią dowódca, działonowy, ładowniczy i mechanik-kierowca. Zapas amunicji zmagazynowanej w wieży to 4 naboje, dodatkowe 36 naboi zmagazynowano w kadłubie.
Czołg po raz pierwszy wziął udział w incydencie granicznym pomiędzy ZSRR a Chinami, nad rzeką Ussuri w marcu w 1969 roku. Wtedy też egzemplarz tajnej wówczas maszyny wpadł w ręce Chińczyków. Sowieckie czołgi zostały wykorzystane podczas wojen państw arabskich z Izraelem oraz przez Irak podczas wojen w Zatoce Perskiej. W obu przypadkach okazały się dużo słabsze niż ich zachodnie odpowiedniki. Armata cechowała się niską szybkostrzelnością. Narzekano również na słabą moc silnika czołgu.
