Księżyc ma swoje "Wielkie Kaniony". Powstały w ciągu minut
Wielki Kanion w Stanach Zjednoczonych zna każdy. Nie wszyscy jednak wiedzą, że Księżyc również ma nie jedną, a dwie wielkie struktury na powierzchni, które są bardzo podobne. Jakby tego było mało, to są głębsze od tworu z Kolorado. "Wielkie Kaniony" na Księżycu powstały ponadto w bardzo krótkim czasie.
![Księżyc ma swoje "Wielkie Kaniony". Jak powstały?](https://i.iplsc.com/000KJV5ME8X3MWNJ-C322-F4.webp)
Wielki Kanion na Ziemi jest długi na 446 kilometrów. Jego głębokość sięga 1,86 kilometra. Jest to największa struktura tego typu na naszej planecie. Okazuje się, że Księżyc ma dwie podobne i są one nawet głębsze. Jak powstały?
Księżyc ma własne "Wielkie Kaniony"
"Wielkie Kaniony" na Księżycu znajdują się po niewidocznej z Ziemi części Srebrnego Globu — w pobliżu krateru Schrödingera w okolicy południowego bieguna. Są to Vallis Schrödinger oraz Vallis Planck, które również ciągną się na kilkaset kilometrów.
Vallis Schrödinger to ogromny kanion na Księżycu, który jest długi na 270 kilometrów. Natomiast Vallis Planck rozciąga się na 280 kilometrów. Pierwszy ma głębokość sięgającą 2,7 kilometra. Drugi do 3,5 kilometra. Pod tym względem przewyższają Wielki Kanion z Kolorado.
![](https://i.iplsc.com/000KJV64EPDRQCKS-C322-F4.webp)
Zespół naukowców, którym kierował planetolog David Kring z amerykańskiego Instytutu Planetarnego i Księżycowego, postanowił zbadać te struktury oraz ustalić ich pochodzenie. Wyniki badań udostępniono na łamach Nature Communications.
Jak powstały kaniony na Księżycu?
Pochodzenie kanionów Vallis Schrödinger oraz Vallis Planck do niedawna było owiane tajemnicą. Naukowcy postanowili jednak przyjrzeć się im dokładniej i twierdzą, że rozwiązali zagadkę. Oba twory są wynikiem ogromnego kataklizmu, który spotkał Srebrny Glob.
Krater Schrödingera powstał w wyniku uderzenia wielkiej asteroidy, do którego doszło około 3,8 mld lat temu, gdy Układ Słoneczny był młody. Zdarzenie było tak potężne, że doprowadziło również do powstania struktur, które dziś znamy jako Vallis Schrödinger i Vallis Planck. Są one wynikiem opadu materiału wyrzuconego po uderzeniu.
Naukowcy wyliczyli, że energia uderzenia była około 130 razy większa w porównaniu do całego arsenału jądrowego na Ziemi. Wyrzucony materiał poruszał się z prędkością aż 0,98-1,25 kilometra na sekundę. Kaniony na Księżycu mogły powstać w mniej niż 10 minut.
Warto dodać, że okolice bieguna południowego NASA wybrała z myślą o kolejnej misji załogowej na Księżyc. Odbędzie się ona w ramach programu Artemis i obecnie bierze się pod uwagę lot w 2027 r. Astronauci amerykańskiej agencji będą mogli dokładniej zbadać ten region, co pozwoli na jego lepsze poznanie.
***
Bądź na bieżąco i zostań jednym z 88 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Geekweek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!