Największa planeta karłowata pasa planetoid mogła wspierać życie
Ceres to największa planeta karłowata znajdujące się w pasie planetoid Układu Słonecznego, który jest między Marsem a Jowiszem. Obiekt od lat przyciąga uwagę naukowców. Grupa badaczy ponownie przyjrzała się danym zebranym z Ceres w trakcie misji NASA i twierdzą, że świat ten mógł niegdyś mieć warunki do życia.
Ziemia jest jednym planetą w Układzie Słonecznym, na której istnieje życie. Spekuluje się, że w przeszłości warunki dla występowania organizmów mógł mieć również Mars. Czy jednak na tym koniec? Uwagę naukowców przyciąga od lat planeta karłowata Ceres, która jest największym obiektem pasa planetoid.
Planeta karłowata Ceres mogła w przeszłości mieć warunki do życia
Ceres to największy obiekt pasa planetoid między Marsem a Jowiszem. Planeta karłowata była badana w latach 2015-2018 w ramach misji Dawn agencji NASA. Obecnie jest to zimny i zlodowaciały świat, ale czy było tak zawsze? Naukowcy ponownie przyjrzeli się danym zebranym przez sondę i ustalili kilka ciekawych wniosków.
Badacze uważają, że Ceres w przeszłości mogła mieć zupełnie inne warunki, które mogły nawet sprzyjać prostym formom organizmów, a więc mogło być tam życie. Było tak około 4-2,5 mld lat temu, kiedy to podpowierzchniowy ocean planety karłowatej mógł być stale zaopatrywany w gorącą wodę. Znaleziono tam też budulec życia w postaci materii organicznej.
Takie warunki mogły panować w czasie, gdy planeta była jeszcze bardzo młoda i liczyła kilkaset mln lat. Wtedy dochodziło do rozpadu pierwiastków radioaktywnych w skalistym, metalicznym jądrze tego świata, co skutkowało wydzielaniem ciepła. Prawdopodobnie dochodziło też do wydzielania gazów podpowierzchniowych, co również mogło być czynnikiem wspierającym rozwój życia.
Ceres to największa planeta karłowata pasa planetoid Układu Słonecznego
Największą planetą karłowatą w Układzie Słonecznym jest Pluton. Ceres to największy obiekt tego typu w pasie planetoid i stanowi około 39 proc. jego całej masy. Świat ten ma średnicę 939 kilometrów i został odkryty w 1801 r. przez włoskiego astronoma Giuseppe Piazziego.
Pod pewnymi względami Ceres przypomina lodowe księżyca Jowisza i Saturna. Są to Europa oraz Enceladus, które mają pod grubą skorupą lodu płynne oceany, gdzie mogą istnieć warunki dla życia. Te dwa światy są jednak podgrzewane poprzez siły pływowe gazowych olbrzymów. Planeta karłowata jest w pasie asteroid, gdzie nie ma takiego towarzysza i dlatego jej wnętrze wygląda dziś inaczej.
