Jowisz

Jowisz klasyfikację do wspomnianej grupy zawdzięcza przede wszystkim swojemu składowi. Niemal 3/4 całej planety to wodór, pozostała część to natomiast hel. Szacuje się, że jądro planety zbudowane jest natomiast z elementów skalistych. 

Badania prowadzone w kosmosie pokazują, że Jowisz nie ma tak charakterystycznego kształtu, jak pierwsze cztery planety układu. Wynika to w głównej mierze z bardzo szybkiego ruchu wokół własnej osi. To najprawdopodobniej zawrotna prędkość przyczyniła się do spłaszczenia planety w elipsoidalny sposób. Dokładna obserwacja Jowisza pozwoliła na ustalenie, że w okolicach równika planeta jest zauważalnie zgrubiała. 

Powierzchnia Jowisza składa się z nieprzeźroczystych warstw chmur o różnym zabarwieniu. Najbardziej charakterystycznym punktem na planecie jest odkryta w XVII wieku Wielka Czerwona Plama, która jest antycyklonem. Godny uwagi jest fakt, że jej średnica jest większa od średnicy Ziemi.

Jowisz ma bardzo słabo widoczne pierścienie oraz silną magnetosferę. Wokół planety krążą cztery duże księżyce określane galileuszowymi, na cześć ich odkrywcy, Galileusza. Ten zaobserwował je w 1610 roku. Największym księżycem jest Ganimedes, który jest większy nawet od planety Merkury. Jowisza okrąża 95 księżyców.

Planeta objęta była programami badawczymi Pioneer oraz Voyager. W stronę Jowisza wystrzelono również sondę Galileo w 1989 roku. Od lipca 2016 roku na orbicie Jowisza zawieszona jest sonda Juno. Początkowo miała ona pozostawać tam do lipca 2021 roku, jednak jej misję wydłużono do września 2025 roku.