Niewiarygodne odkrycie. Nasi przodkowie nosili buty już 130 tys. lat temu?

W ciągu ostatnich 15 lat archeolodzy znaleźli na południowym wybrzeżu Przylądka Południowej Afryki ponad 350 śladów kręgowców, w tym ślady pozostawione przez konie i ludzi chodzących lub biegających boso, o czym świadczą odciski palców u stóp. Jednak jak twierdzą naukowcy Nelson Mandela University, były wśród nich również takie, przy których wskazanie palców nie było możliwe, co sugerowało noszenie jakiegoś rodzaju obuwia. W nowym badaniu, opublikowanym w czasopiśmie Ichnos, badacze przyjrzeli się im bliżej, porównując je ze śladami z późniejszych okresów odkrytymi w Europie Zachodniej.

Przeanalizowali także dowody z trzech innych prehistorycznych miejsc na wybrzeżu Przylądka w Republice Południowej Afryki, co doprowadziło ich do wniosku, że "mieszkańcy tych terenów w środkowej epoce kamienia mieli środki, motyw i okazję do projektowania obuwia" i mogli "rzeczywiście nosić obuwie" podczas przemierzania wydm w tym regionie. Jak tego dokonali? Szukając "wyraźnych konturów śladów hominina wraz z prawdopodobnymi "punktami mocowania pasków".

I udało się, a biorąc pod uwagę, że większość śladów, jakie znaleźli badacze, ma od około 70 tys. do 150 tys. lat, mowa o najstarszych śladach ludzkiego obuwia, jakie kiedykolwiek widzieliśmy. I choć globalny rejestr śladów przypisanych przodkom człowieka noszącym buty jest nieliczny, do tej pory uznano jedynie cztery stanowiska starsze niż 30 tys. lat, wszystkie z Europy Zachodniej, więc odkrycie jest znaczące.

Choć dowody nie są jednoznaczne, jesteśmy podekscytowani naszymi odkryciami. Popierają pogląd, że Afryka Południowa jest regionem, w którym ludzkie zdolności poznawcze i praktyczne rozwinęły się bardzo dawno temu.

---

Co prawda naukowcy podkreślają, że dowody są sugestywne, ale sami nie uważają ich jeszcze za rozstrzygające i skupiają się na poszukiwaniach kolejnych stanowisk, które umożliwiłyby precyzyjniejszą analizę.

Niemniej noszenie jakiejś formy obuwia w tym regionie wydaje się logiczne, bo mowa nie tylko o skrajnych temperaturach, ale i ostrych skałach, które mogły powodować skaleczenia i tym samym stwarzać ryzyko infekcji bakteryjnych, w tych czasach często śmiertelnych.