Odkryto niespodziewanego "winowajcę" przerzutów raka piersi
Naukowcy odkryli, że gen zaangażowany w zmysł węchu może odgrywać ważną rolę w rozprzestrzenianiu się raka piersi po organizmie, a konkretnie - w przedostawaniu się komórek nowotworowych do mózgu.
Najnowsze badania wykazały, że gen receptora węchowego, który wspomaga nasze odczuwanie zapachów, może odgrywać ważną rolę w tworzeniu przerzutów raka piersi, m.in. do kości, płuc i mózgu. Zespół uczonych z Massachusetts General Hospital (MGH) wykazał, że hamowanie genu OR5B21 znacząco zmniejsza rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych po organizmie. Ta obserwacja, w przyszłości, może być podstawą nowych terapii antynowotworowych.
- Powszechnie uważa się, że jedyną rolą receptorów węchowych, które znajdują się w jamie nosowej i przekazują dane sensoryczne do mózgu, jest rozpoznawanie zapachu. Nasza praca sugeruje, że gen OR5B21 jest również nowym onkogenem, który może odgrywać znaczącą rolę w progresji nowotworu poprzez kierowanie komórek raka piersi do mózgu i innych miejsc w organizmie - powiedział dr Bakhos Tannous z MGH, główny autor badania.
Rak piersi jest drugim najczęściej diagnozowanym nowotworem złośliwym na świecie (za rakiem płuc). Co roku na świecie odnotowuje się co najmniej dwa miliony przypadków raka piersi. Co więcej, wiele ze zdiagnozowanych nowotworów przedostaje się do mózgu, prowadząc do śmierci.
- Wiadomo, że rodzina genów receptorów węchowych ulega nadekspresji w różnych nowotworach, m.in. raku prostaty, płuc, wątroby i czerniaka, ale ich rola w raku piersi była w przeszłości słabo zbadana - powiedziała dr Litia Carvalho z MGH, współautorka badania.
Eksperymenty na modelach zwierzęcych wykazały, że OR5B21 przygotowuje komórki raka piersi do przerzutów aktywując proces znany jako przejście epitelialno-mezenchymalne (EMT). Wywołuje on wiele zmian biochemicznych w komórkach węchowych, które obejmują zwiększoną zdolność migracji do odległych narządów, zwłaszcza mózgu.
Kolejne badania powinny pozwolić na stworzenie molekularnego inhibitora OR5B21, znacznie zmniejszającego liczbę przerzutów. Może być on podstawą przyszłych terapii antynowotworowych.
