Wielowiekowe rekiny polarne mogą skrywać sekret dłuższego życia

Jak możemy przeczytać w nowej publikacji Business Insidera, jest bardzo prawdopodobne, że w wodach północnego Atlantyku wciąż pływają rekiny polarne, które były tam już w momencie przyjścia na świat Abigail Adams, czyli żony drugiego prezydenta USA, a było to w roku 1744! Od pewnego czasu wiadomo już, że te duże mięsożerne stworzenia mogą dożyć nawet 400 lat, ale przyczyna tej długowieczności pozostawała tajemnicą.  

Niektóre teorie obejmują powolne tempo wzrostu rekina i niskie tempo metabolizmu, ale badania wciąż trwają. Naukowcy mają nadzieję, że odkrycie tajemnic starzenia się tych ryb może pomóc ludziom żyć dłużej i zdrowiej - oczywiście, nie mamy szans na dożycie wieku 400 lat, ale nawet dodatkowa dekada wygląda niezwykle kusząco. 

Według National Geographic rekiny polarne, spotykane głównie w oceanach Arktyki i Północnego Atlantyku, są spokojnymi pływakami, które mogą osiągnąć długość od 60 do 700 cm i wagę do 1,5 tony. Żywią się łososiem, węgorzami, fokami, a nawet niedźwiedziami polarnymi, jeśli tylko nadarzy się okazja. Jednak prawdopodobnie mogą też spędzać długie okresy między posiłkami, a do tego według badania przeprowadzonego w 2022 roku ryba ważąca 225 kg może przeżyć, dostarczając sobie od 56 do 170 gramów pożywienia dziennie.

Jak wyjaśnia Ewan Camplisson w swoim nowym badaniu, zaprezentowanym niedawno na dorocznej konferencji Towarzystwa Biologii Eksperymentalnej, analizy aktywności pięciu enzymów metabolicznych w zakonserwowanej tkance mięśniowej rekina grenlandzkiego sugerują, że tempo metabolizmu rekinów może nie zwalniać wraz z wiekiem, co może pomóc wyjaśnić, dlaczego żyją tak długo. Bo nie dotyczy to większości zwierząt, w tym ludzi - nasz metabolizm człowieka zwalnia w późniejszych latach życia, co może przyczyniać się do niezdrowego przyrostu masy ciała, a ten do problemów zdrowotnych. 

U badanych przez niego rekinów polarnych, których wiek szacowano na 60-200 lat, nie stwierdzono znaczących różnic w aktywności enzymów. Oczywiście 200 lat może być dla tego gatunku dopiero "średnim wiekiem", więc może to nie dotyczyć okresu, w którym osiągnie trzeci lub czwarty wiek życia. Oznacza to próbę zidentyfikowania starszych osobników oraz analizy większej liczby enzymów, aby sprawdzić, czy i jak zmieniają się one w miarę starzenia się rekinów.

Naukowcy podkreślają też, że w przypadku rekinów ich długowieczność jest jednak mieczem obosiecznym, bo przez nią nie są w stanie sprawnie adaptować się do szybko zmieniających się warunków środowiskowych. Gatunek ten, uznawany przez Światową Unię Ochrony Przyrody za "bliski zagrożenia", może nie przystosować się do zmian klimatu, zanieczyszczenia morza i innych czynników stresogennych.