Dziwniejsze i starsze niż Stonehenge, czyli kamienie Carnac
Kamienie Carnac od tysięcy lat inspirują. Są starsze i o wiele liczniejsze niż te z Wysp Brytyjskich. Usiane nimi pole prezentuje się niesamowicie, rozpościerając tajemniczy urok na okolicę. Od wielu lat naukowcy głowią się nad ich przeznaczeniem.
Kamienie Carnac stały się inspiracją dla wielu historii i lokalnych mitów. Wzdłuż południowego wybrzeża Bretanii w północno-zachodniej Francji pole usiane jest około trzema tysiącami starożytnych megalitów. Ich pierwotne przeznaczenie jednak spędza sen z powiek badaczom. Tysiące skał są rozmieszczone na obszarze prawie czterech kilometrów w określonym schemacie.
Kamienie starsze niż Stonehenge
Kamienie z Francji datowane są na 4500 roku p.n.e., ale uważa się, że zostały przeniesione na pole w regionie Carnac około 3300 roku p.n.e. Natomiast Stonehenge zostało zbudowane w wielu etapach od 3000 p.n.e. do 2000 p.n.e., co jasno wskazuje na to, że kamienie z Carnac są starsze niż te z południowej Anglii.
Większość tych kamieni wyrzeźbiona została z lokalnego granitu, jednak co zaskakujące, część z nich wydaje się pochodzić z kamieniołomów we wschodnim Le Manio, które oddalone jest o około 40 kilometrów od Carnac. Tym bardziej fascynujące jest to, że miało to miejsce ponad 6000 lat temu, więc to musiało być niesamowite przedsięwzięcie dla ówczesnego świata, gdzie robotnicy niczym Obelix z komiksów Asterixa przenosili menhiry jeden po drugim.
Hipotezy wokół Carnac
Kamienie, choć ułożone w określonym schemacie, nie są jednakowe. Można je podzielić na kategorie: Le Ménec, Kermario i Kerlescan, w zależności od ich kształtu i ułożenia. Badacze w dalszym ciągu spierają się o ich przeznaczenie. Pod koniec XIX wieku stworzono teorię, jakoby kamienie Carnac tworzyły „świątynię”, miejsce kultu. Jednak z czasem ta teoria nie znajdowała zwolenników.
Inna hipoteza mówi, że kamienie są połączone z gwiazdami i leżą w punktach odpowiadających określonym ciałom niebieskim. Jednak i ona z czasem odeszła w niepamięć. Współcześnie nie utworzono żadnej teorii, która byłaby powszechnie akceptowalna przez badaczy odnośnie do przeznaczenia tajemniczych kamieni.
Wyrównania Carnac nie są proste, wiją się i biegną wzdłuż grzbietu, który oddziela równinę przybrzeżną od wewnętrznego, lądowego świata, prawdopodobnie działając jako swego rodzaju symboliczna granica między nimi. Oczywiście nie przeszkodziło to ludziom przejść między nimi, ale oznacza geograficzne oddzielenie lądu od morza, które nie jest przypadkowe. Ale jego ceremonialne lub religijne znaczenie jest otwarte na interpretację.