Hybrydy wielkich kotów: legrys, tyglew, jaglew – czym one są?
Świat co chwile nas zadziwia swoją różnorodnością i kolorami. Czasem człowiek przyczynia się do powstania nowych gatunków zwierząt, których naturalnie raczej byśmy nie mieli okazji zobaczyć. Zastanawialiście się kiedy, co może wyjść z połączenia lwa i tygrysa, czy jaguara i lamparta?
Spis treści:
Czym jest legrys?
Legrys jest połączeniem samca lwa i samicy tygrysa. W zasadzie nie można go spotkać w naturze. Obecnie legrysy są skutkiem celowego lub przypadkowego krzyżowania się zwierząt w niewoli. Zasięgi występowania lwów i tygrysów w przyrodzie praktycznie nie nakładają się na siebie. Jeśli miałoby to miejsce w szerszym kontekście, wówczas najprawdopodobniej występowałyby między nimi konflikty spowodowane walką o zwierzynę.
Pierwsze udokumentowane informacje o istnieniu legrysów pochodzą z początków XIX wieku z Azji. Samice mogą urodzić potomstwo, niestety samce są bezpłodne. Zwierzęta te żyją od 15 do 20 lat. Legrysy, lub inaczej lygrysy, są zazwyczaj większe niż tygrysy i większe niż lwy. Największym kotem należącym do tej linii jest ważący 418 kg Hercules, który żyje w rezerwacie przyrody w Myrtle Beach w USA. Dla porównania lwy ważą od 150 do 250 kg, z kolei tygrysy średnio 300 kg. Legrysy osiągają długość od 3 do 3,6 metrów.
Legrysy łączą zamiłowanie do kąpieli wywodzące się od tygrysów i są dodatkowo bardzo towarzyskie jak lwy. Legrysy mają słabo zarysowany tygrysi wzór, który jest w odcieniach charakterystycznych dla lwów (płowy kolor). Mogą posiadać także lwie grzywy, lecz to nie jest powszechne. Pierwsze znane białe legrysy urodziły się dopiero w 2013 roku w Myrtle Beach.
Tajemniczy tyglew
Tyglew jest mieszańcem samca tygrysa i samicy lwa. Tak jak legrysy, są efektem celowego lub przypadkowego krzyżowania zwierząt w niewoli. Tyglewy są mniejsze niż legrysy i w przeciwieństwie do nich, rzadko rosną większe od swoich rodziców. Naukowcy uważają, że jest to spowodowane obecnością genu obecnego u lwicy, który hamuje wzrost, co jest skutkiem rywalizacyjnej strategii reprodukcyjnej lwów.
Tyglewy ważą od 140 do 180 kg, a ich sierść jest zazwyczaj płowa lub rudawa. Mogą pojawić się delikatne prążki lub cętki.
Jaglew, czy istnieje naprawdę?
Jaglew jest połączeniem samca jaguara i samicy lwa. Zwierzęta te posiadają płową barwę sierści, która jest charakterystyczna dla lwa, dodatkowo mają brązowe cętki jak u jaguara. W 2006 roku w Kanadzie urodziły się dwa jaglewy, Jahzara (samica) i Tsynami (samiec). Były one rezultatem niezamierzonego połączenia lwicy Loli oraz czarnego jaguara Diablo.
Różnorodność hybryd u kotowatych
Przedrostek nazw hybryd pochodzi od nazwy gatunku samców, drugi człon, pochodzi od nazwy gatunku samicy. Dla przypomnienia, samice hybryd są płodne, zatem mogą krzyżować się z samcami lwów, tygrysów, jaguarów, czy lampartów. Zatem jeśli połączy się samicę tyglewa z tygrysem, powstanie wówczas tytyglew.
Ze względu na to, który kot z danego gatunku będzie samcem, a który samicą mogą powstać inne hybrydy: leguar (lew + samica jaguara), lepart (samiec lwa + samica lamparta), tyguar (samiec tygrysa + samica jaguara), tygart (samiec tygrysa + samica lamparta), jaglew (samiec jaguara + samica lwa), jagrys (samiec jaguara + samica tygrysa), jagart (samiec jaguara + samica lamparta), lamlew (samiec lamparta + samica lwa), lagrys (samiec lamparta + samica tygrysa), czy laguar (samiec lamparta i samica jaguara).
Niestety hybrydy są bardziej podatne na wystąpienie u nich chorób niż gatunki występujące naturalnie. Według sceptyków mieszania gatunków jest to powód, dla którego nie powinno się tego robić. Dodatkowo wyhodowanie takiego okazu zabiera czas i generuje koszty, które można byłoby przeznaczyć na rozmnażanie zwierząt tego samego gatunku, przyczyniając się do ich ratowania.