G11 czy G12. Jaką taryfę prądu wybrać przy fotowoltaice, żeby to się opłaciło?

To, jak jest rozliczana fotowoltaika, jest uzależnione przede wszystkim od tego, kiedy instalacja została uruchomiona w gospodarstwie domowym. 

Przed 1 kwietnia 2022 roku fotowoltaika rozliczana była na podstawie systemu net-metering. Zmiany w tym zakresie wprowadziła nowelizacja Ustawy o Odnawialnych Źródłach Energii (OZE). Jeśli ktoś zdecydował się na montaż instalacji fotowoltaicznej po 1 kwietnia 2022, może rozliczać się na podstawie systemu net-billing.

Czym różnią się od siebie te dwa sposoby rozliczania fotowoltaiki? 

System net-billing zakłada, że prosument nadwyżkę wyprodukowanej energii elektrycznej odsprzedaje do sieci po cenach rynkowych. W systemie net-metering było inaczej. Sieć energetyczna była pewnego rodzaju wirtualnym magazynem energii, a użytkownik mógł za darmo pobrać 70-80% (w zależności od mocy posiadanej instalacji fotowoltaicznej) wyprodukowanej przez siebie i oddanej wcześniej do sieci energii.

Indywidualni odbiorcy energii elektrycznej mogą korzystać z jednej z dwóch podstawowych taryf - G11 oraz G12. Najpopularniejsza jest taryfa G11. To tzw. taryfa stała, co oznacza, że cena kWh jest identyczna o każdej porze dnia. Inaczej sytuacja wygląda w przypadku taryfy G12. To również opcja przeznaczona dla klientów indywidualnych, z tą jednak różnicą, że obejmuje ona zmienną cenę prądu w ciągu doby.

Co to oznacza? Każdy operator dostarczający energię elektryczną do gospodarstwa domowego może w tym zakresie ustalić własne regulacje, z zastrzeżeniem, że powinny zostać wyznaczone dwie strefy czasowe z dwoma różnymi stawkami za kWh.

Użytkownik korzystający z rozliczenia dwustrefowego płaci niższą lub wyższą stawkę za energię elektryczną, w zależności od tego, czy pobiera prąd w tzw. dolinie nocnej (która co do zasady trwa 10 godzin w ciągu doby) czy w trakcie szczytu przedpołudniowego lub szczytu popołudniowego - w sumie trwają 14 godzin w ciągu doby.

Jaką taryfę wybrać przy fotowoltaice? Odpowiedź na to pytanie będzie uzależniona od sytuacji osoby, która zastanawia się nad tym, czy lepsza opcja to G11 czy G12. Jeśli energia elektryczna pozyskiwana z odnawialnych źródeł energii całkowicie pokrywa zapotrzebowanie energetyczne, wówczas można zdecydować się na taryfę G11. W przeciwnym przypadku korzystniejszą ofertą wydaje się taryfa G12, czyli dwustrefowa.

Zgodnie z zapisami zawartymi w Ustawie z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej, w przyszłym roku ceny prądu zostaną zamrożone na poziomie cen z roku obecnego. 

Z tańszej energii elektrycznej będą mogły skorzystać te gospodarstwa domowe, których roczne zużycie prądu nie przekroczy 2000 kWh. Każda dodatkowa kWh będzie rozliczana już po wyższej stawce. Większe limity rocznego zużycia obowiązują w przypadku gospodarstw domowych zamieszkiwanych przez osoby niepełnosprawne, rolników oraz rodziny z Kartą Dużej Rodziny.

Pojawia się zatem pytanie, czy z zamrożenia cen prądu skorzystają także właściciele instalacji fotowoltaicznych? Wszystko zależy od tego, czy fotowoltaika rozliczana jest na zasadzie net-billingu czy net-meteringu.

W pierwszym przypadku, czyli w sytuacji, gdy właściciel instalacji fotowoltaicznej korzysta z rozliczeń net-billing, limit 2000 kWh nie będzie obowiązywał, jednak koszt zakupu MWh (1000 kWh) nie przekroczy maksymalnej stawki dla gospodarstw domowych, czyli 693 zł netto.

Prosumenci rozliczający się na zasadach net-meteringu (przeważnie będą to osoby, które zdecydowały się na montaż instalacji fotowoltaicznej przed 1 kwietnia 2022 r.) będą mogli skorzystać z zamrożonej ceny prądu. Limit w tym przypadku będzie taki sam jak dla gospodarstw domowych pobierających energię z sieci, czyli 2000 kWh (poza wyjątkami wymienionymi w ustawie).