Jak satelity i sztuczna inteligencja pomagają w walce ze zmianami klimatu
Międzynarodowy zespół naukowców opracowuje innowacyjne metody łączenia obserwacji satelitarnych ze sztuczną inteligencją, by skuteczniej mierzyć i oceniać postępy w adaptacji do zmian klimatycznych. Kluczowe sektory mogą dzięki temu korzystać z unikalnych danych, niedostępnych w tradycyjnych systemach monitoringu. Eksperci podkreślają, że włączanie danych satelitarnych do globalnych wskaźników adaptacji już na etapie planowania znacznie podnosi skuteczność działań.

Globalne ocieplenie stale postępuje, w związku z czym konieczne są działania obserwacyjne oraz zapobiegawcze. Międzynarodowy zespół z Uniwersytetu w Galway pracuje obecnie nad pionierskimi metodami łączenia danych rejestrowanych z kosmosu ze sztuczną inteligencją w celu pomiaru działań, które pomogą społecznościom, ekosystemem i infrastrukturze dostosować się do obecnych i przyszłych skutków zmian klimatu.
Jak satelity pomagają w adaptacji do zmian klimatu?
Globalny Cel Adaptacji (GGA) to kluczowe działanie Porozumienia paryskiego zawartego w 2015 roku. Jego celem jest wzmocnienie zdolności państw do adaptacji, poprawa odporności i zmniejszenie podatności na negatywne skutki zmian klimatu.
Naukowcy zbadali potencjał obserwacji Ziemi w zakresie wspierania różnych celów w ramach Porozumienia paryskiego. Analiza wykazała, że wiele z najbardziej krytycznych zmian klimatu można bezpośrednio wykorzystać do zrozumienia i wspierania działań adaptacyjnych. Skoncentrowano się na czterech kluczowych sektorach: rolnictwie, różnorodności biologicznej, ekstremalnych zjawiskach pogodowych oraz zdrowiu. Badanie to pokazuje, w jaki sposób dane pozyskane z kosmosu oferują coś, czego nie może zapewnić żaden inny system monitorowania.
- Analiza podkreśla istotną rolę satelitów we wspieraniu globalnego celu porozumienia paryskiego w zakresie adaptacji. Możliwości poznawcze wynikające z konsekwentnych, długoterminowych obserwacji zapewniają decydentom narzędzia do pomiaru postępów i identyfikacji regionów zagrożonych - twierdzi profesor Aaron Golden, kierownik zespołu badawczego i współautor badania.
Konkretne aspekty, które obserwowano
Podczas obserwacji satelity monitorowały produktywność wody, efektywność nawadniania i wzorce migracji upraw. Określały także zasięg powodzi i anomalie suszy, oraz dane dotyczące temperatury powierzchni lądu i jakości powietrza, które pomagają w ocenie narażenia na upały i prognozowaniu wybuchów chorób.
- Dane z obserwacji Ziemi powinny być traktowane jako integralna część wskaźników globalnego celu w zakresie adaptacji. Nasze badania pokazują, że dane satelitarne mogą dostarczać informacji na temat monitorowania adaptacji w wielu sektorach, ale muszą one być od samego początku włączone do ram wskaźników - jak pokazuje doświadczenie związane z celami zrównoważonego rozwoju, znacznie trudniej jest wprowadzić je w późniejszym terminie - mówi główna autorka badania, dr Sarah Connors.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie npj Climate and Atmospheric Science.












