Skalista planeta krąży wokół Proximy Centauri!
24 sierpnia Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) oficjalnie potwierdziło doniesienia: wokół Proximy Centauri, gwiazdy położonej nabliżej Słońca, krąży skalista egzoplaneta zbliżona wielkością do Ziemi!
16 sierpnia poinformowano o nieoficjalnych doniesieniach na ten temat pochodzących z programu Pale Red Dot. 24 sierpnia ESO oficjalnie potwierdziła te plotki: wokół Proximy Centauri krąży egzoplaneta. Obiekt został nazwany Proxima b. Co o nim wiemy? Egzoplaneta krąży z czasem zaledwie 11,2 dnia wokół swej gwiazdy w odległości około 7 milionów kilometrów. Dla porównania, Ziemia krąży wokół Słońca w średniej odległości około 150 milionów kilometrów. Masa Proximy b to przynajmniej 1,3 masy Ziemi. Ponieważ Proxima Centauri to słaby czerwony karzeł, Proxima b krąży wewnątrz ekosfery tej gwiazdy. Teoretycznie zatem na Proximie b może istnieć woda w stanie ciekłym.
Czy może tam także istnieć życie? Naukowcy są bardzo podzieleni w kwestii życia na planetach krążących wokół czerwonych karłów. Ma to związek z aktywnością tych gwiazd – od czasu do czasu wiele z nich wytwarza silne rozbłyski, porównywalne z tymi słonecznymi. Oddziaływanie Proximy Centauri na Proximę b może być zatem bardzo intensywne i może niszczyć wszelkie życie. Proxima b może być zatem wysterylizowanym globem.
Obecność egzoplanety u najbliższej nam gwiazdy jest silnym argumentem za dalszymi badaniami tego układu. Co więcej, niedawno ogłoszono projekt Breakthrough Starshot – pierwszego lotu międzygwiezdnego, który wg. autorów tej inicjatywy jest osiągalny jeszcze w tym stuleciu. Zanim to nastąpi, Proxima b będzie wdzięcznym obiektem obserwacji astronomicznych istniejących i przyszłych obserwatoriów astronomicznych, w tym E-ELT.
O co chodzi w Pale Red Dot
Nazwa opisywanej kampanii - Pale Red Dot - jest oczywistym nawiązaniem do słynnego zdjęcia Ziemi wykonanego przez sondę Voyager 1 w 1990 roku. Zwrot „Pale Blue Dot” został potem użyty przez Carla Sagana w jego pracy na temat przyszłości ludzkości z perspektywy „małej, niebieskiej kropki”, którą kiedyś opuścimy w drodze poza Układ Słoneczny.
Pale Red Dot jest realizowany głównie za pomocą urządzenia HARPS (High Accuracy Radial Velocity Planet Searcher), które przyłączone zostało do teleskopu Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) w La Silla Observatory. Średnica zwierciadła tego teleskopu wynosi 3,6 metra. Dane zbierane przez HARPS uzupełniane będą zdjęciami układu Proxima Centauri z teleskopów z całego świata.
Wsparcie obserwacyjne zapewnią teleskopy BOOTES (Burst Optical Observer and Transient Exploring System) oraz LCOGT (Las Cumbres Observatory Global Telescope Network) poprzez nieustanne mierzenie jasności Proximy Centauri. Dane te pomogą astronomom zdeterminować czy wykryte chybotanie gwiazdy związane jest z aktywnością turbulentnej powierzchni czy może ruchu gwiazdy.
