Odkrycie w polskim lesie. Odznaki z czasów III Rzeszy

Coraz więcej osób poświęca swój wolny czas na poszukiwania z wykorzystaniem wykrywaczy metali, traktując to nie tylko jako hobby, ale także jako pasję łączącą zainteresowanie historią i eksploracją. Wielu pasjonatów tworzy lokalne stowarzyszenia historyczno-poszukiwawcze, które wspólnie analizują archiwalne dokumenty, studiują stare mapy i organizują legalne wyprawy w poszukiwaniu śladów przeszłości.

Efektem ich działań są często spektakularne odkrycia, które wzbogacają wiedzę o historii regionu i kraju. Na Pomorzu udało się niedawno odnaleźć fragmenty legendarnej maszyny szyfrującej Enigma, a na Mazowszu - ceremonialny czekan z epoki brązu. Liczba tego typu odkryć w Polsce stale rośnie, a niedawno dołączyło do nich kolejne ciekawe znalezisko.

Tym razem odkrycia dokonała Lubliniecka Grupa Historyczno-Eksploracyjna "Prospector", która od dwóch lat działa w regionie, co rusz odnajdując nowe historyczne pamiątki. Grupa posługuje się standardowymi wykrywaczami metali oraz ręcznymi detektorami - pinpointerami. Członkowie organizacji po raz kolejny wybrali się niedawno na poszukiwania - tym razem dzięki uprzejmości Nadleśnictwa Lubliniec działali w lublinieckich lasach. I także tym razem dokonali ciekawego odkrycia.

- Na pierwszy rzut oka wydawało się, że odnalezione zostały starogermańskie toporki z okresu średniowiecza lub nawet starsze. Jednak po wnikliwej analizie znalezisko okazały się cynkowymi odznakami z osadzonymi kamieniami półszlachetnymi w różnych kolorach, na wzór starogermańskich toporów bojowych (Altgermanische Kampfbeile und Streitäxte) - łącznie 22 sztuki - podali na Facebooku poszukiwacze grupy "Prospector".

Okazało się, że są to obiekty z czasów III Rzeszy - odznaki Pomocy Zimowej. (niem.: Winterhilfswerk skrót: WHW). Była to prowadzona od 1933 r. zbiórka darowizn, którą określano jako pomoc w finansowaniu pracy charytatywnej, a z czasem jako "zimową pomoc dla narodu niemieckiego". Zbierane w ten sposób środki wykorzystywano na pomoc socjalną, w ramach której kupowano potrzebne ludziom produkty, np. węgiel. Z czasem jednak głównym celem było zwiększenie wpływów na dozbrojenie (szczególnie po 1939 r.).

Darczyńcy otrzymywali odznaki Pomocy Zimowej. Archiwum II Wojny Światowej Instytutu Zachodniego zwraca uwagę, że takie odznaki zalecano przypinać w widocznym miejscu, co "wymuszało masowe uczestnictwo w akcji". "Prowadzenie zbiórek było obowiązkiem młodych ludzi z Hitlerjugend oraz Związku Niemieckich Dziewcząt. Pomocą służyli im wysocy funkcjonariusze partyjni oraz członkowie różnych nazistowskich formacji, w tym SS i Narodowosocjalistycznego Korpusu Motorowego (NSKK)", wyjaśnia IZ.

Odnalezione odznaki (2. Kriegswinterhilfswerk des deutschen Volkes 1940/41) widoczne na powyższych zdjęciach członkowie stowarzyszenia opisali jako:

- Felssteinbeil (topór kamienny) - ostrze w prawo, dół hakowaty,

- Amazonenaxt (topór Amazonek) - ostrze w prawo, szerokie u góry i u dołu,

- Steinhacke (kilof kamienny) - ostrze w prawo, lekko wygięty w dół,

- Dolchstab (topór sztyletowy) - ostrze w prawo, szpiczaste ostre zakończenie,

- Amazonenaxt (topór Amazonek) - ostrze w lewo, wąski z dołu i z góry,

- Tüllenbeil (topór tulejowy) - ostrze w lewo, lekko wygięte w dół,

- Streitaxt (berdysz) - ostrze w lewo, na dole jako duży hak,

- Streitaxt (berdysz) - ostrze w lewo.

Odnajdywane zabytki członkowie grupy "Prospector" przekazują Wojewódzkiemu Urzędowi Ochrony Zabytków w Katowicach (delegatura w Częstochowie). Tam zapadają decyzje na temat dalszych losów historycznych pamiątek.