W jednym ze starożytnych greckich miast archeolodzy odkryli blisko 2000-letni posąg Herkulesa
Naukowcy z Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach podczas prac archeologicznych w starożytnym mieście Filippi odnaleźli posąg legendarnego bohatera, Herkulesa. Monument ma około 2000 lat.
Filippi było starożytnym greckim miastem, a następnie rzymską kolonią. Pierwotnie miejsce to nosiło nazwę Crenides, następnie nazwa została zmieniona przez Filipa Macedońskiego (ojciec Aleksandra Wielkiego). W pobliżu osady funkcjonowały liczne kopalnie kruszców, przez co w mieście działała mennica Filipa II, a cały obszar stał się ośrodkiem wydobycia złota. Obecnie miejsce to jest wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Po podboju osmańskim w XIV wieku miasto to zostało najprawdopodobniej opuszczone. W 1540 roku francuski podróżnik Pierre Belon opisywał to miejsce jako ruiny i teren wydobywania kamieni przez Turków.
W trakcie prowadzonych prac archeologicznych naukowcy odkryli posąg pochodzący z II wieku n.e., który przedstawia Herkulesa, mitycznego bohatera. Herkules jest rzymskim odpowiednikiem greckiego bohatera Heraklesa, syna Zeusa i Alkmeny. W mitologii Herkules znany był ze swojej nadludzkiej siły, a wśród społeczeństwa był czczony jako najpotężniejszy i niezwyciężony heros. Syn Zeusa często przedstawiany był z płaszczem ze skóry lwa na ramieniu i z maczugą. Archeolodzy odnaleźli owe kamienne elementy, co pozwoliło im na określenie tożsamości posągu. Dodatkowo na głowie znajduje się wieniec z liści winorośli. Jak podaje greckie Ministerstwo Kultury i Sportu, wymiary posągu są "większe niż naturalne".
Posąg został odnaleziony blisko skrzyżowania głównych ulic miasta. W tym miejscu istniał plac, nad którym dominowała bogato zdobiona budowla, prawdopodobnie fontanna. Mimo licznych pęknięć archeolodzy uważają, że monument jest w dobrym stanie. Naukowcy sądzą także, że zdobił on niegdyś budynek, który datowany jest na późny okres późnorzymski VII-IX w. n. e. Ministerstwo Kultury i Sportu stwierdza, że w Konstantynopolu posągi z okresu klasycznego i rzymskiego często zdobiły budynki i przestrzenie publiczne aż do późnego okresu bizantyjskiego.
Wykopaliska będą kontynuowane w przyszłym roku, dzięki czemu archeolodzy będą mogli jeszcze bardziej zagłębić się w historię tego miejsca i zapoznać się ze sposobami dekorowania przestrzeni publicznych w miastach Cesarstwa Bizantyjskiego. Obecnie trwające badania rozpoczęły się 16 września 2022 roku, a kieruje nimi prof. Natalia Poulos.
