Rosja umieściła w obwodzie kaliningradzkim nowe systemy przeciwokrętowe

Rozmieszczenie nowych systemów militarnych w tej części Europy jest najprawdopodobniej odpowiedzią na wdrożenie przez Litwę unijnych sankcji, które blokują transport niektórych towarów przez teren UE do Obwodu oraz może być odpowiedzią na przystąpienie Szwecji i Finlandii do NATO. Sytuacja w regionie bałtyckim staje się coraz bardziej napięta.

Na podstawie analizy zdjęć satelitarnych, eksperci doszli do wniosku, że pociski zostały rozmieszczone na Przylądku Taran, jest to istotny punkt orientacyjny, mniej więcej w połowie wybrzeża Obwodu.

Systemy 3K60 Bał, znane w nomenklaturze NATO jako SS-N-25 Switchblade, wyposażone są w pociski Uran (KH-35). Powstanie rakiet Uran było odpowiedzią na stworzenie przez USA pocisków Harpoon.

Faza projektowania pocisku Uran trwała od 1983 do 2003 roku, zaś produkcja rozpoczęła się w 1996 roku. Jest to broń poddźwiękowa ze skrzydłami i płetwami w kształcie krzyża. Wielkość pocisku uzależniona jest od danego wariantu. W podstawowej wersji rakieta waży 620 kg, a jej długość wynosi 440 cm, przy średnicy 42 cm. Może osiągnąć cele oddalone o 130 km, a w zmodernizowanej wersji (2015 r.) - 300 km. Osiąga prędkość Mach 1 , czyli około 1 225 km/h.

Rakieta jest w stanie lecieć zaledwie 10-15 m nad powierzchnią wody, co utrudnia jej wykrycie przez radar. Kierowane są one inercyjnie, a także przez aktywny radar lub nawigację satelitarną. W czerwcu 2021 roku ukończono testy zmodernizowanego pocisku KH-35UE.

System Bał składa się z czterech samobieżnych pojazdów-wyrzutni, każdy z nich przenosi osiem rakiet. Obecnie sprzęt wyposażony jest w zmodernizowaną wersję KH-35E (zasięg 300 km). Chociaż istnieją przesłanki, że Rosja jest w posiadaniu rakiet tego typu o zasięgu nawet 500 km.

System K-300P Bastion-P (SSC-5 Stooge dla NATO) jest lądowym wariantem P-800 Oniks. System rakietowy zamontowany jest na podwoziu KamAZ-43101, gdzie znajdują sią się zestawy urządzeń radiowych i sprzętu komputerowego. Wyposażony jest w pociski Yahont lub Oniks.

Bastion jest w stanie przeprowadzać precyzyjne uderzenia zarówno na cele nawodne, jak i naziemne. Rakiety Oniks to przeciwokrętowe i ponaddźwiękowe pociski manewrujące. Mogą osiągać prędkość do 2,5 Ma, przy maksymalnym zasięgu 450 km. Ich długość wynosi prawie 9 m, przy średnicy 53 cm i wadze 3900 kg.

Napędzane są przez rakietowy silnik startowy oraz silnik strumieniowy. Najnowsza oficjalna modernizacja rakiety miała miejsce w 2019 roku. Zwiększono wówczas zasięg lotu do 800 km. Dodatkowo zwiększono ochronę pocisku przed atakami elektronicznymi.

Rakiety są w stanie dolecieć do wybrzeży Szwecji, która znajduje się po drugiej stronie Bałtyku.