Zaprojektowany specjalnie dla Ukrainy. Nowy system AIM-132 ASRAAM na froncie

Wielka Brytania w ramach jednego z pakietów pomocy przekazała Ukrainie nowy system obrony przeciwlotniczej zamontowany na podwoziu HMT Supacat i wyposażony w pociski AIM-132 ASRAAM. To jeden z dwóch improwizowanych brytyjskich projektów dla Ukrainy, w których rakieta wystrzeliwana z powietrza jest przystosowana do wyrzutni naziemnych, a za tę konkretną odpowiadają eksperci europejskiego koncernu zbrojeniowego MBDA specjalizującego się w produkcji broni rakietowej. Podstawowym celem tego systemu w Ukrainie jest przeciwdziałanie rosyjskim dronom i atakowanie helikopterów bezpośrednio na polu bitwy, zapewniając osłonę przed wrogimi bombardowaniami i atakami.

Jak już wspominaliśmy, ten improwizowany system obrony przeciwlotniczej jest osadzony na podwoziu HMT (High Mobility Vehicle), czyli wielozadaniowego pojazdu kołowego o wysokiej mobilności firmy Supacat, dostępnego w trzech wersjach: HMT 400, HMT 600 i HMT Extenda. Wykorzystywany jest on przez siły specjalne z całego świata (obecnie w użyciu jest ok. 1000 egzemplarzy), które cenią sobie jego otwartą architekturę. Pozwala to na dostosowanie konstrukcji do różnych specjalistycznych zadań, a modułowa konstrukcja umożliwia szybką konwersję. Pojazd może być dostarczony z opcjonalnym zestawem przeciwminowym i ochroną balistyczną, a także wyposażony w różne urządzenia komunikacyjne, ISTAR i sprzęt do ochrony sił, dostosowany do szerokiego zakresu misji operacyjnych.

Jeżeli zaś chodzi o AIM-132 ASRAAM, to mamy do czynienia z naprowadzanym laserowo zaawansowanym pociskiem rakietowym klasy powietrze-powietrze krótkiego zasięgu. Jego początki sięgają lat 80. ubiegłego wieku, kiedy to państwa europejskie będące członkami NATO podpisały ze Stanami Zjednoczonymi umowę na opracowanie pocisku powietrze-powietrze średniego zasięgu (AIM-120 AMRAAM) mającego zastąpić przestarzały AIM-7 Sparrow, a Wielka Brytania z Niemcami dodatkowo na pocisk krótkiego zasięgu, następcę AIM-9 Sidewinder. Po wielu opóźnieniach strona amerykańska postanowiła opracować nowocześniejszą wersję posiadanych Sidewinderów, AIM-9X, a Niemcy wycofały się z przedsięwzięcia, rozpoczynając własny projekt IRIS-T.

Wielka Brytania dokończyła jednak projekt AIM-132 ASRAAM, a efektem jest pocisk o masie 88 kg, przenoszący głowicę odłamkowo-burzącą o masie 10 kg, który osiąga prędkość 3,5 Mach (4284 km/h) i może się pochwalić zasięgiem do 18 km.

W porównaniu z z AIM-9L/M Sidewinder, pocisk posiada nowy system obrazowania w podczerwieni, a jego system naprowadzania charakteryzuje się większą efektywnością, 90° kątem obserwacji, możliwością wyboru trafienia w konkretną część atakowanej maszyny np. silniki i funkcją wyboru celu już po wystrzeleniu.

Aktualnie wykorzystywany jest przez samoloty z Wielkiej Brytanii, Indii, Kataru czy Omanu i został zintegrowany z australijskim arsenałem F/A-18 Hornet. Warto jednak dodać, że w konfiguracji naziemnej zasięg działania pocisków jest zmniejszony (nie padły tu żadne konkretne dane), każda wyrzutnia może pomieścić do dwóch rakiet ASRAAM, a namierzanie ułatwia elektrooptyczny system śledzenia Chess Dynamics Hawkeye.