Nowe zdjęcie z Teleskopu Hubble’a zachwyca. Na jednej fotografii uchwycono setki gwiazd
Teleskop Hubble’a wykonał niezwykłe zdjęcie – na jednym małym skrawku kosmosu widoczne są setki gwiazd, które wręcz przypominają błyszczące klejnoty rozrzucone na czarnym materiale. Co dokładnie przedstawia kosmiczna fotografia?
Teleskop Hubble’a sfotografował gromadę kulistą Messier 55 nazywaną również Letnią Różaną Gwiazdą w gwiazdozbiorze Strzelca. Nowe zdjęcie zachwyca swoją szczegółowością — dzięki teleskopowi możemy ujrzeć coś, czego byśmy nigdy nie zobaczyli z powierzchni ziemi.
Maszyna umieszczona na niskiej orbicie okołoziemskiej potrafi rozdzielić od siebie poszczególne gwiazdy w gromadach kulistych, przez co dosłownie zrewolucjonizowała postrzeganie tych kosmicznych tworów. Dzięki teleskopowi astronomowie uzyskali narzędzie do przeprowadzania szczegółowych analiz pozwalających na ujawnienie tajemnic kosmosu.
Gromada Messier 55 ma średnicę około 100 lat świetlnych i oddalona jest od Błękitnej Planety o 17 600 lat świetlnych. Co ciekawe, posiadając dobrą lornetkę, można ją samodzielnie zauważyć - jest drugą pod względem jasności gromadą w tym skrawku Wszechświata. Astronomowie twierdzą, że gromada zbudowana jest z około 100 000 gwiazd.
Przedstawione wcześniej zdjęcie jest jedynie fragmentem tego kosmicznego systemu. Messier została odkryta w 1752 roku przez Nicolasa de Lacaille, który obserwował niebo w trakcie swojej podróży do Afryki Południowej - skatalogował ją jako Lac I.14. Z kolei Charles Messier ponownie ją "odnalazł" i skatalogował w 1778 roku.
Czym są gromady kuliste?
Gromady kuliste są olbrzymim sferycznym zgrupowaniem gwiazd, które są powiązane między sobą w sposób grawitacyjny. Można zauważyć, że w tych niezwykłych obiektach kosmicznych, gwiazdy koncentrują się w ich centrach. Gromady zbudowane są od 100 tys. do 1 mln gwiazd.
Wszystkie gwiazdy krążą wokół wspólnego środka ciężkości, a ich orbity są różne - od kołowych, po takie które wychodzą "poza" gromadę. Lżejsze gwiazdy są "spychane" na krawędzie tego systemu, zaś cięższe są "wrzucane" do środka. Powoduje to powstanie wyraźnie zaznaczonego i gęstszego jądra gromady.