Spoczywały na dnie jeziora. Tak stare jak piramidy w Egipcie
Archeolog podwodna spędzała wolny dzień nad jeziorem, gdy nagle zauważyła coś nietypowego. Znalezisko to stało się początkiem zakrojonego na szeroką skalę projektu badawczego. Odkrycia te rzucają nowe światło na dawną historię regionu i udowadniają, że wiele śladów po dawnych ludziach przykryła woda.
Poszła popływać, znalazła starodawną łódź
Kiedy Tamara Thomsen podczas dnia wolnego wybrała się nad jezioro, by odpocząć, nie spodziewała się tego, że ten dzień przyniesie niesamowite odkrycie. Kobieta, która na co dzień zajmuje się archeologią podwodną, tym razem wcale nie miała w planach badań, a rekreację.
Tak się jednak złożyło, że podczas nurkowania zauważyła coś, co ją zaintrygowało. Okazało się, że na dnie jeziora spoczywa wiekowa łódź - była to dłubanka.
Najstarsza forma łodzi. Zapoczątkowała wielki projekt badawczy
Dłubanka to najstarsza forma łodzi, wykonana z wydrążonego pnia drzewa. Ludzie opracowali ten środek transportu co najmniej 10 tys. lat temu - wskazują na to najstarsze dotychczas odkrycia takich obiektów, np. znaleziona w Holandii dłubanka, datowana na lata 8040-7410 p.n.e.
Gdy Tamara Thomsen, zawodowo archeolog podwodna, natknęła się na taką łódź w jeziorze Mendota w Wisconsin, zapoczątkowało to wieloletni projekt badań zbiorników wodnych tego stanu USA. Eksploracje poskutkowały niesamowitymi ustaleniami.
Łodzie tak wiekowe, jak piramidy w Egipcie
Jak podaje "Smithsonian Magazine", na ten moment dzięki badaniom akwenów Wisconsin udało się odnaleźć już 79 łodzi typu dłubanka, a kolejne zgłoszenia wciąż są weryfikowane. Odkrywane dłubanki mają od kilkuset do kilku tysięcy lat.
Najstarsze znalezione w ramach projektu obiekty mają nawet ok. 5 tys. lat, a więc są w wieku słynnych egipskich piramid - Wielka Piramida w Gizie powstała ok. 2560 r. p.n.e. Sam fakt odkrycia tych niesamowitych wytworów dawnych ludzi to jednak nie wszystko.
Mapa odkryć wskazała na obszar, który stanowił niegdyś tętniące życiem centrum
Nakreślona mapa odkryć dłubanek pozwoliła bowiem wskazać, gdzie żyły dawne społeczności i jak te ludy się przemieszczały na przestrzeni tysiącleci. Przykładowo, zaledwie 300 metrów od miejsca odkrycia pierwszej łodzi, Thomsen odnalazła zbiór co najmniej dziesięciu takich obiektów "zacumowanych" wzdłuż podwodnego grzbietu. Ten ukryty pod wodą obszar został później zidentyfikowany jako dawna linia brzegowa.
Pochłonięta przez wodę linia brzegowa, nagromadzenie łodzi oraz inne ustalenia, które udało się poczynić w toku badań dzięki wspomnianemu projektowi, wyznaczała obszar niegdysiejszej metropolii tubylczej.
W badania zaangażowała się miejscowa ludność
Zdaniem naukowców, wszystko to podkreśla, że ta część Wisconsin nie była usiana tu i ówdzie przejściowymi wioskami, jak kiedyś podejrzewano, a stanowiła dużą, tętniące życiem centrum.
Ustalenia naukowców sprawiły, że obecnie w poszukiwania łodzi zaangażowali się liczni obywatele, w tym przedstawiciele plemienia Ho-Chunk. Łodzie dłubanki znalezione w pobliżu wielu zbiorników Wisconsin stały się dla nich impulsem do działania, ponieważ odkrycia mogą dostarczyć lepszych informacji na temat zamieszkujących niegdyś te tereny rdzennych Amerykanów - ich wczesnych osad, sposobów przemieszczania się, używanych narzędzi oraz wielu innych informacji, które zatarł czas.
