Potężne pociski ATACMS spadły na Rosję. Ukraina miała ich nie mieć

Ukraińska armia pierwszy raz uderzyła amerykańskimi pociskami balistycznymi ATACMS na terytorium Rosji w listopadzie 2024 roku. Wywołało to potężne kontrowersje na Kremlu. Rosyjscy politycy wezwali Władimira Putina do ogłoszenia wojny z NATO i użycia broni jądrowej. Pomimo kolejnego przekroczenia czerwonej linii przez Ukrainę, rosyjska armia praktycznie nie zmieniła swojej strategii na froncie, a jedynie ewakuowała samoloty i składy amunicji w głąb kraju w obawie o ich zniszczenie.

W styczniu bieżącego roku pojawiły się informacje, że ukraińskiej armii skończył się zapas amerykańskich pocisków balistycznych ATACMS i nie będzie już kolejnej dostawy tej broni z powodu zaprzysiężenia Donalda Trumpa na prezydenta Stanów Zjednoczonych i rozpoczęcia wdrażania planu pokojowego.

Okazuje się jednak, że Ukraina właśnie zaatakowała instalacje militarne leżące bezpośrednio na terenie Rosji w obwodzie biełgorodzkim za pomocą potężnych amerykańskich pocisków balistycznych ATACMS. Eksperci sądzą, że armia mogła zachować na trudne czasy kilka sztuk pocisków lub nawet otrzymać nowe z Waszyngtonu w celu wywarcia psychologicznego nacisku na Władimirze Putinie, by ten jak najszybciej zaakceptował warunki planu pokojowego.

Ta druga opcja wydaje się najbardziej prawdopodobna, ponieważ w Ukrainie kilka dni temu pojawiła się specjalistyczna amunicja GLSDB do systemów HIMARS, dzięki której Siły Zbrojne Ukrainy będą mogły pacyfikować rosyjskie wojska, sprzęt i pojazdy na odległość nawet 150 kilometrów. Decyzje o ich wysłaniu na Ukrainę miał podjąć sam Donald Trump.

Pociski ATACMS (Army Tactical Missile System) to rodzina amerykańskich rakiet balistycznych krótkiego zasięgu, opracowanych przez firmę Lockheed Martin. Wprowadzone do użytku w latach 90. XX wieku, są przeznaczone do precyzyjnych uderzeń na cele naziemne, takie jak stanowiska dowodzenia, składy amunicji czy infrastruktura wojskowa.

Ich zasięg w zależności od wariantu wynosi od 165 do 300 kilometrów, a naprowadzanie odbywa się za pomocą systemu GPS i inercyjnego, co zapewnia wysoką dokładność. Pociski te mogą przenosić różne głowice, w tym odłamkowo-burzące lub kasetowe, co czyni je wszechstronnym narzędziem na polu walki.

ATACMS zyskały szczególną uwagę w kontekście wojny na Ukrainie, gdy Stany Zjednoczone zdecydowały się dostarczyć je ukraińskim siłom zbrojnym w 2023 roku. Początkowo przekazano starsze warianty o zasięgu ok. 165 km, ale z czasem Ukraina otrzymała także bardziej zaawansowane modele.

Ich użycie okazało się skuteczne m.in. w atakach na rosyjskie magazyny amunicji, mosty i bunkry na okupowanych terytoriach, co pozwoliło na zakłócenie logistyki przeciwnika. Technologiczne aspekty ATACMS czynią je wyjątkowym uzbrojeniem w arsenale współczesnych konfliktów. Ich zdolność do szybkiego reagowania i precyzyjnego rażenia celów na dużą odległość daje przewagę taktyczną, szczególnie w wojnie pozycyjnej.

System jest wystrzeliwany z wyrzutni M270 MLRS lub HIMARS, co zwiększa mobilność i elastyczność użycia. Choć są drogie w produkcji, koszt jednego pocisku szacuje się na ok. 1 milion dolarów, ich skuteczność w niszczeniu kluczowych celów strategicznych uzasadnia inwestycję, zwłaszcza w warunkach intensywnego konfliktu, jak ten na Ukrainie.

***

Bądź na bieżąco i zostań jednym z 88 tys. obserwujących nasz fanpage - polub GeekWeek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!