Pierwsza współpraca satelitów NASA i ESA. Badają lodowce
Globalne ocieplenie powoduje szybsze topnienie i przepływ pokrywy lodowej, podnosząc poziom mórz i zakłócając wzorce pogodowe na całej naszej planecie. Precyzyjne pomiary jej kształtu mają istotne znaczenie w śledzeniu i reagowaniu na skutki zmian klimatu.
Naukowcy przeprowadzili pierwsze pomiary zmian grubości pokrywy lodowej Grenlandii za pomocą CryoSat-2 i ICESat-2 — misji satelitarnych ESA i NASA. Oba satelity korzystają z wysokościomierzy jako podstawowych czujników, przy czym dysponują różnymi technologiami do zbierania danych. CryoSat-2 ma system radarowy do określania wysokości powierzchni Ziemi, podczas gdy ICESat-2 ma system laserowy do wykonania tego samego zadania.
Nowa jakość w naukach o Ziemi. Naukowcy łączą satelity zyskując potężne narzędzie
Badania, których wyniki opublikowano w czasopiśmie "Geophysical Research Letters" pokazują, że dane z satelit można połączyć. Dzięki temu uzyskujemy pełniejszy obraz utraty lodu, niż w przypadku osobnych badań/pomiarów. Oznacza to również, że jeśli jedna misja miałaby się nie powieść, można polegać na drugiej, aby utrzymać nasz zapis zmian lodu polarnego.
- Jesteśmy bardzo podekscytowani odkryciem, że CryoSat-2 i ICESat-2 są tak zgodne. Ich komplementarny charakter stanowi silną motywację do łączenia zbiorów danych w celu uzyskania lepszych szacunków objętości pokrywy lodowej i zmian masy – powiedział Nitin Ravinder, główny autor i badacz Centrum Obserwacji i Modelowania Polarnego (CPOM).
Dzięki temu układowi naukowcy mogą mierzyć głębokość pokrywy śnieżnej z kosmosu, co pozwala na niespotykaną dotąd dokładność śledzenia grubości lodu morskiego i lądowego.
Na Grenlandii stopniały już tysiące kilometrów sześciennych lodowców
W latach 2010–2023 pokrywa lodowa Grenlandii zmniejszyła się średnio o 1,2 metra. Zmniejszenie grubości w strefie ablacji na skraju pokrywy lodowej (na niższych wysokościach) było ponad pięciokrotnie większe i wyniosło średnio 6,4 m.
Zobacz również:
Łącznie pokrywa lodowa skurczyła się o 2347 km sześc. w ciągu 13-letniego okresu badania. To wystarczająco dużo, aby wypełnić afrykańskie Jezioro Wiktorii. Jak przekazał w komunikacie Uniwersytet Northumbrii największe zmiany nastąpiły w latach 2012 i 2019, gdy temperatury latem były wyjątkowo wysokie, a pokrywa lodowa traciła ponad 400 kilometrów sześciennych swojej objętości rocznie.
Topnienie grenlandzkich lodowców wpływa m.in. na globalną cyrkulację oceanów i zaburza wzorce pogodowe. Zmiany mają istotne skutki dla ekosystemów, a tym samym społeczności na całym świecie.
Źródło: Northumbria University
Literatura: Greenland Ice Sheet Elevation Change From CryoSat-2 and ICESat-2, Geophysical Research Letters (2024).DOI: 10.1029/2024GL110822
