To będzie najpiękniejszy terminal lotniczy na świecie

Budynek terminala charakteryzuje się konstrukcją diagridową wykonaną z drewna klejonego, zdobioną rzeźbami z bhutańskiego drewna. Diagrid (połączenie słów diagonal grid) jest konstrukcją z ukośnie przecinających się metalowych, betonowych lub drewnianych belek, stosowana przy budowie budynków i dachów. Wymaga mniej stali konstrukcyjnej niż konwencjonalna rama stalowa (przykładami mogą być Aldar Headquarters w ZEA czy Merdeka 118 w Malezji).

Otoczone subtropikalnymi lasami i pasmami górskimi kraju lotnisko o powierzchni 68 tys. mkw. jest kluczowym elementem planu generalnego Gelephu Mindfulness City (GMC). Zaprojektowane do obsługi do 123 lotów dziennie, przewiduje się, że do 2040 r. obsłuży 1,3 mln pasażerów, a do 2065 r. liczba ta wzrośnie do 5,5 mln.

Zespół Bjarke Ingels w sposób szczególny chciał zaprezentować tradycję rzeźbienia w drewnie. Konstrukcja podkreśla tradycyjne techniki, takie jak Shing-Zo (stolarstwo), Par-Zo (rzeźbiarstwo) i Lha-Zo (malarstwo). Drewniane rzeźby rozciągają się na całym wnętrzu i na zewnątrz lotniska, tworząc spójną estetykę, która odzwierciedla dziedzictwo architektoniczne kraju.

Międzynarodowe lotnisko Gelephu będzie położone na tle subtropikalnych lasów i gór, w pobliżu granicy Bhutanu z Indiami i rzeki Paitha. Architekci postanowili mocno nawiązać do naturalnego krajobrazu, tworząc bryłę, która kształtem przypomina łańcuch górski widziany w oddali. 

Szczególnie ciekawe dla podróżnych będą zapewne rzeźby w drewnie przedstawiające smoki, przypominające Kachen - dekoracyjne drewniane kolumny w klasztorach, świątyniach i dzongach (buddyjskich klasztorach-twierdzach).

- W przypadku międzynarodowego lotniska Gelephu chcieliśmy stworzyć doświadczenie, które będzie miało głęboko bhutański charakter - spokojne, przyjazne i związane z naturą - powiedział partner BIG, Frederik Lyng. - Lotnisko zapewni pasażerom wyjątkowe wrażenia, gdzie przestronne, oświetlone światłem dziennym przestrzenie, elementy krajobrazu Bhutanu i misterne rzeźby bhutańskich rzemieślników idą ręka w rękę, aby delikatnie prowadzić pasażerów przez terminal - dodał.

Ciekawym rozwiązaniem jest modułowa budowa, która umożliwi przyszłe powiększenie terminala. Całą konstrukcję można demontować i powiększać o kolejne segmenty w miarę rozwoju lotniska. Powierzchnia dachu zostanie wyposażona w panele fotowoltaiczne. - Architektura lotniska składa się z modułowych ram z litego drewna, co zapewnia elastyczność i możliwość rozbudowy. Z daleka przypomina stylizowany łańcuch górski. Dla mnie osobiście to niezwykłe przyjęcie tradycyjnego rzemiosła i koloru jest prawdziwym dowodem na to, jak bardzo wpłynęło na mnie moje spotkanie z Bhutanem - krajem, jego kulturą i jego mieszkańcami - wyznaje Bjarke Ingels, założycie studia BIG.

Plac przylotów podzielony będzie na cztery strefy wypełnione rodzimą roślinnością. Zieleń pojawi się też na terenie lotniska, w tym dziedziniec nazwany Forest Spine. Podziel on terminal na dwie sekcje - jedną po zachodniej stronie przeznaczoną dla lotów krajowych i jedną po wschodniej stronie dla lotów międzynarodowych.

Gdy spojrzymy na strukturę religijną Bhutanu to zauważymy, że znaczna większość (ok. 83 proc. wg danych na 2019 rok) to osoby praktykujące buddyzm. Architekci, wychodząc naprzeciw potrzebom społeczności, przewidzieli także przestrzeń do uprawiania jogi, medytacji i „kąpieli” w dźwiękach gongów, co będzie zapewne stanowiło także ciekawą atrakcję turystyczną.

Projekty Gelephu International Airport mają zostać zaprezentowane podczas Biennale Architektury w Wenecji w 2025 roku, które startuje 10 maja i potrwa do 23 listopada. Odwiedzający będą mogli obejrzeć m.in. model fasady, która w czasie rzeczywistym będzie rzeźbiona przez bhutańskiego artystę.

Źródła: Dezeen, designboom.com

***

Bądź na bieżąco i zostań jednym z 88 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Geekweek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!