Su-34

Samolot Su-34 z ostał zaprojektowany przez biuro Suchoja na bazie myśliwca Su-27, a pierwszy lot został wykonany dopiero w 1990 roku.

Ze względu na rozpad ZSRR zabrakło źródła finansowania programu rozwoju jednostki Su-34, przez co głównodowodzący rosyjskimi siłami wojsk lotniczych podjął decyzję dopiero 19 września 2011 roku i podpisał dokument rekomendujący samolot do wprowadzenia na stan uzbrojenia wojska.

 

Z uwagi na potrzebny czas produkcji, jako pierwsza bombowce otrzymała 7000 Gwardyjska Borisowsko-Pomorska Baza Lotnicza Woroneż-Bałtimor w roku 2013.

Cechy techniczne bombowca Su-34 określają prędkość maksymalną około 1,8 Mach i zasięg do ponad 4000 km.

 

Kabina Su-34 wyposażona jest w dwa fotele z katapultą, ułatwiające ewakuację w sytuacji awaryjnej. Samolot posiada możliwości przenoszenia broni konwencjonalnej i precyzyjnej, dzięki czemu można nim przeprowadzić zadania w różnych warunkach.

 

Szczególnie istotną cechą jest możliwość przenoszenia taktycznej broni jądrowej, co daje przewagę Rosji w odstraszaniu potencjalnych przeciwników.

Podczas wojny w Syrii samoloty Su-34 odegrały ważną rolę podczas bombardowania celów i wojsk syryjskich. Jego potęga i nowoczesne rozwiązania dawały przewagę Rosjanom nad siłami syryjskich rebeliantów.

 

Su-34 często wykorzystywany jest do szkolenia nowych pilotów oraz doskonalenia załogi, ponieważ jest bardzo elastyczny w swojej budowie i uniwersalny w zakresie zastosowań bojowych. System radarów i nawigacji wyposażony jest w różnorodne nowoczesne rozwiązania technologiczne. 

 

Samolot posiada system samoobrony, między innymi system walki elektronicznej oraz pociski rakietowe, dzięki którym jest w stanie obronić się podczas ataku.

Ewakuacja z Su-34 polega na uruchomieniu wyrzutni zainstalowanej w fotelach pilotów. W przypadku nagłej potrzeby ewakuacji, członkowie załogi wyrzucani są poza maszynę.