Ma już prawie 100 lat. Kto wynalazł pierwszy telewizor?

W sercu narodzin nowoczesnej komunikacji prawie sto lat temu, stoi figura Johna Logiego Bairda, szkockiego wynalazcy, który nie tylko skonstruował pierwszy działający telewizor, ale również zaprojektował system, który pozwolił na transmisję obrazu na odległość, czyniąc go pionierem w dziedzinie telewizji. Jego oszałamiająca prezentacja przed członkami Royal Institution oraz reporterem z "The Times" w londyńskim laboratorium w 1926 roku, stanowiła kamień milowy dla globalnej komunikacji.

Urządzenie, nazwane przez niego "Televisor", było skromnym, ale rewolucyjnym wynalazkiem, który otworzył drogę do masowej komunikacji wizualnej. Skonstruowany z pozornie prostych, codziennych przedmiotów — starego pojemnika na kapelusze, igieł do cerowania, nożyczek, soczewek rowerowych, zużytej skrzyni z herbatą, wosku uszczelniającego i kleju — Televisor Bairda był fizycznym dowodem na to, że możliwość przekazywania obrazów na odległość nie należy już do sfery fantazji. W jego urządzeniu, obraz, składający się z 12,5 klatek na sekundę, był wyświetlany dzięki skomplikowanemu systemowi skanowania, który Baird opracował, opierając się częściowo na wcześniejszych eksperymentach i wynalazkach, takich jak system skanujących dysków Paula Nipkowa.

Mimo że pierwsze prezentacje były skromne, a obraz daleki od perfekcji, stanowiły one przełom w rozwoju technologii telewizyjnej, umożliwiając transmisję ruchomych obrazów i dźwięku na żywo, co było niegdyś niewyobrażalne. Baird nie był sam w swoich poszukiwaniach; inni, jak niemiecki fizyk Arthur Korn i pionier techniki telewizyjnej Paul Gottlieb Nipkow, również przyczynili się do rozwoju technologii, która umożliwiła powstanie telewizji. Historia telewizji, choć rozpoczyna się niemal wiek temu, jest świadectwem ludzkiego dążenia do innowacji, które umożliwia całkowite przekształcenie sposobu, w jaki widzimy i doświadczamy świat.

Przeczytaj też: Smart TV czy Android TV. Jaki telewizor lepiej kupić?

Początek ery telewizji w Polsce zaznaczył telewizor "Wisła", będący pionierskim osiągnięciem technicznym tamtych czasów. W lipcu 1956 roku Warszawskie Zakłady Telewizyjne rozpoczęły produkcję tego odbiornika, wykorzystując licencję radzieckiego modelu "Awangard". Dostępny w dwóch wersjach - "Wisła A", opierającej się na lampach radzieckich, oraz "Wisła B", która korzystała częściowo z komponentów polskich, telewizor ten stanowił istotny krok w kierunku popularyzacji telewizji w Polsce.

Charakterystyczną cechą "Wisły" było umieszczenie dwóch głośników nad kineskopem, skierowanych ku górze, co w połączeniu z innowacyjnym systemem włączania i wyłączania telewizora przez podniesienie lub opuszczenie klapy, kierowało dźwięk bezpośrednio do widza, zapewniając unikalne doświadczenie odbioru.

Mimo że był to odbiornik jednokanałowy, możliwość fabrycznego nastrojenia na jeden z wybranych kanałów dawała pewien stopień personalizacji. "Wisła" nie tylko zapisuje się w historii jako pierwszy masowo produkowany telewizor na polskim rynku, ale również jako świadek technologicznej transformacji i rosnącego apetytu społeczeństwa na nowe formy rozrywki i informacji.

Przeczytaj też: Problem z obrazem. Jak zresetować telewizor i go włączyć?

Rozwój telewizji kolorowej rozpoczął się w latach 40. i 50. XX wieku, stanowiąc kolejny milowy krok w ewolucji technologii telewizyjnej. Pierwsze eksperymenty z telewizją kolorową, choć pełne wyzwań technicznych i ograniczeń, otworzyły drogę do stworzenia systemu, który mógł przekazywać obrazy w pełnym spektrum barw. Podstawą dla telewizji kolorowej były prace pionierów takich jak John Logie Baird oraz późniejsze udoskonalenia wprowadzone przez firmy takie jak RCA, która w 1953 roku wypuściła na rynek pierwszy komercyjnie dostępny system telewizji kolorowej.

Ta nowa technologia wykorzystywała zasadę skanowania obrazu za pomocą trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego, które, będąc mieszane w różnych proporcjach, umożliwiały odtworzenie pełnego spektrum barw widocznych dla ludzkiego oka. Wprowadzenie telewizji kolorowej nie tylko wzbogaciło doświadczenie oglądania przez większy realizm i głębię obrazu, ale również zrewolucjonizowało produkcję programów telewizyjnych, otwierając nowe możliwości dla twórców treści.

Nowoczesna telewizja to skok technologiczny, który wykracza daleko poza pojęcie klasycznego odbiornika. Dzisiejsze telewizory to zaawansowane urządzenia multimedialne, integrujące w sobie technologie takie jak rozdzielczość 4K i 8K, HDR (High Dynamic Range) zapewniający lepszy kontrast i intensywniejsze kolory, a także funkcje smart, które umożliwiają dostęp do internetu, aplikacji streamingowych oraz usług na żądanie. Telewizory są teraz wyposażone w systemy operacyjne pozwalające na przeglądanie stron internetowych, granie w gry online i korzystanie z aplikacji edukacyjnych czy rozrywkowych. Dodatkowo nowoczesna telewizja obejmuje także technologię połączeń bezprzewodowych, takich jak Wi-Fi i Bluetooth, umożliwiając łatwe łączenie z innymi urządzeniami domowymi, co otwiera przed użytkownikami zupełnie nowe możliwości interakcji i personalizacji swojego doświadczenia oglądania. Współczesna era telewizji to nie tylko pasywny odbiór treści, ale aktywne i zintegrowane doświadczenie multimedialne, które zmienia sposób, w jaki konsumujemy rozrywkę i informacje.

Przeczytaj też:

To ostatni moment, by zaoszczędzić na kupnie elektroniki

Disney+ w odwrocie. Subskrybenci rezygnują po podwyżkach cen

Obraz z telefonu na TV. Jak podłączyć smartfon i telewizor?