Tajne tunele pod znanym zamkiem rzeczywiście istnieją
Leonardo da Vinci na swoich szkicach ujawnił ukrytą sieć tuneli pod włoskim Zamkiem Sforzów. Jeden z nich miał łączyć budowlę z oddaloną o niespełna kilometr świątynią, gdzie książę mógł odwiedzać grobowiec żony. Naukowcy przy użyciu nowoczesnej technologii potwierdzili ich obecność.
Castello Sforzesco to ceglany XV-wieczny zamek zlokalizowany w centrum Mediolanu. Pełnił funkcję twierdzy, rezydencji i siedziby władzy. Od dawna przykuwa uwagę historyków, inżynierów i architektów. Zachwyca jednak nie tylko wyglądem, ale także mnóstwem legend, które obrosły fortecę na przestrzeni lat. Jedną z tych rozpalających wyobraźnie od dawna były tajemne przejścia pod ziemią.
Rysował je da Vinci, naukowcy potwierdzili. Tajne tunele istniały
Zamek Sforzów, który obecnie możemy oglądać, jest w rzeczywistości fortecą powstałą w 1450 r. na ruinach poprzedniego, zniszczonego w czasie niestabilnej politycznie wcześniejszej dekady obiektu. Gdy Ludovico Sforza przejął władzę po swoim ojcu w 1494 r., nowo mianowany książę zlecił wielu artystom ozdobienie wnętrz freskami. Jeden z zaproszonych malarzy, Leonardo da Vinci, przyjechał na zlecenie, ale został w tym miejscu na lata.
W tym czasie zdążył nie tylko tworzyć dzieła na potrzeby zamku, ale także własne notatki i szkice, w tym ukrytych podziemnych tuneli. Jeden z nich był szczególny. Rozciągał się od zewnętrznego muru, aż do odległej o ponad 700 m w linii prostej bazyliki Santa Maria delle Grazie. Tym tajnym korytarzem książę Ludovico mógł spokojnie udać się do świątyni, by w ciszy opłakiwać zmarłą podczas porodu w 1497 r. żonę Beatrice d'Este.
Podczas badań wykorzystano zaawansowane technologie, w tym radary penetrujące grunt i skanery laserowe, co pozwoliło dokładnie zmapować i udokumentować grunt, na którym stoi zamek, jego podziemne struktury.
Celem jest stworzenie cyfrowego bliźniaka Zamku Sforzów, cyfrowego modelu, który nie tylko przedstawia obecny wygląd Zamku, ale także pozwala na eksplorację przeszłości, odzyskiwanie historycznych elementów, które nie są już widoczne.
Po przeszukaniu terenu prof. Guzetti wraz ze współpracownikami potwierdził istnienie wielu podziemnych przestrzeni i chodników na głębokości zaledwie kilkudziesięciu centymetrów. Według badaczy z Politechniki Mediolańskiej wiele z ukrytych korytarzy było prawdopodobnie używane przez wojsko.
Oprócz dokumentacji historycznej zebrane dane otworzą również nowe możliwości dla rozwoju turystyki zamku. Integracja technologii rozszerzonej rzeczywistości i tworzenie wirtualnych ścieżek umożliwiłyby odwiedzającym eksplorację podziemnych środowisk i niedostępnych miejsc historycznych, oferując wciągające doświadczenie łączące historię i nowoczesną technologię.
Źródła: Politecnico Milano, arkeonews.net
