Wykopaliska w Wersalu. Archeolodzy odkrywają sekrety pałacu
Ostatnie badania archeologiczne na terenie Pałacu Wersalskiego we Francji ujawniły szereg nieznanych dotąd fragmentów monumentalnej rezydencji. Wśród odkryć znalazły się relikty podziemnej infrastruktury, dawnych tuneli i grot oraz elementy porcelany i fajansu. Wyniki badań pozwalają lepiej zrozumieć, jak pałac ewoluował na przestrzeni wieków.
Nowe odkrycia w Pałacu Wersalskim. Naukowcy odsłaniają sekrety rezydencji
Pałac Wersalski położony w Wersalu pod Paryżem we Francji został poddany badaniom archeologicznym. Budowa rozpoczęta za panowania Ludwika XIV przechodziła liczne przemiany, a naukowcy odsłonili teraz mało znane elementy.
Wykopaliska przeprowadzono na tarasie północnym i na dziedzińcach wewnętrznych. Badania pozwalają udokumentować fazy rozwoju, poziomy budowy oraz metody kolejnych przekształceń jednego z najsłynniejszych pałaców na świecie.
Nowe fakty o historii przebudowy francuskiego pałacu
Francuski Instytut Badań Archeologicznych (INRAP) ogłosił wyniki badań. Dziedzińce Królowej i Delfina powstały częściowo na dawnym nasypie fosy Le Vau. Otaczała ona pawilon myśliwski Ludwika XIV. Wykopaliska dotarły aż do naturalnego podłoża na głębokości ok. 3,2 m i ujawniły świetnie zachowane warstwy, pozwalające odtworzyć kolejne etapy przekształceń terenu.
Odkryto m.in. fundamenty zaginionych tuneli, kamienne systemy odwadniające i elementy infrastruktury hydraulicznej, w tym kolektory wody deszczowej. Najcenniejsze są konstrukcje z końca XVII w. ze sklepieniami o łuku półkolistym, świadczące o zaawansowanej organizacji podziemnej infrastruktury obsługującej apartamenty królewskie.
Przebudowy Wersalu. "Organizm w ciągłej transformacji"
Taras północny skrywał natomiast fragmenty rzeźb z XVII-XVIII w., pozostałości dawnej groty Tetydy i fundamenty wykorzystujące elementy balustrad, które były prawdopodobnie związane z ogrodzeniami z XVIII w. Inne odkrycia z dwóch kampanii to fragmenty chińskiej porcelany i białe oraz niebieskie odłamki fajansu. Ponadto na dawnym Wielkim Dziedzińcu ujawniono pozostałości zbiornika wodnego o nieznanej funkcji, bogate zdobienia sugerują, że być może była to fontanna, ale temat wymaga dokładniejszych badań. Kilka sklepionych galerii serwisowych, przeznaczonych do utrzymania i kontroli sieci wodnych, również wywodzi się z tego kompleksu.
Badania pokazują, że jeden z najsłynniejszych pałaców świata należy postrzegać "organizm w ciągłej transformacji", złożony z nakładających się faz budowy i przebudowy. Badania Wersalu trwają, uzupełniając dotychczasowe ustalenia. Eksperci łączą dane archeologiczne z archiwaliami i analizą architektury, aby odtworzyć historię tego monumentalnego kompleksu.
Pełne dane na temat badań w Wersalu opublikował INRAP.
