Czy ściśle tajne dane o rosyjskim najnowszym bombowcu Tu-160 znalazły się w rękach Zachodu?

Jak podaje portal Yahoo News, który powołuje się na raport amerykańskiej Służby Celnej i Ochrony Granic (CBP), pod koniec grudnia 2022 r. rosyjski inżynier wojskowy poprosił USA o azyl w zamian za ściśle tajne informacje dotyczące najnowocześniejszego rosyjskiego bombowca Tu-160.

Według portalu mężczyzna, który był inżynierem budownictwa lądowego w latach 2018-2021 miał pracować przy produkcji wspomnianego samolotu wojskowego. Uciekł do Stanów Zjednoczonych w obawie przed represjami za udział w antyputinowskich protestach, które wspierały Aleksieja Nawalnego.

Jak podaje Yahoo News osoba podająca się za rosyjskiego inżyniera, została zweryfikowana i uznana za wiarygodną. Dalej została przekazana FBI w celu dalszego przesłuchania.

Pierwsze wersje tej maszyny zostały wyprodukowane już w 1987 roku, a produkcja trwała do 1994 roku. Jednakże w 2016 r. oficjalnie potwierdzono jej wznowienie, jednocześnie inżynierowie pracowali nad zmodernizowaną wersją bombowca.

W 2018 r. dokonano oblotu prototypu Tu-160M2, a świadkiem tego wydarzenia był prezydent Rosji Władimir Putin. W tym samym roku podjęto decyzję o budowie 10 maszyn tego typu. Z kolei pierwsza zbudowana od zera jednostka wzbiła się w powietrze 12 stycznia 2022 roku.

Według dostępnych informacji najnowsze wersje samolotu zachowują ogólną konstrukcję swoich poprzedników. Jednocześnie są budowane, wykorzystując nowe technologie, ponadto maszyny mają mieć zmodernizowane systemy pokładowe oraz silniki.

Wersja Tu-160M ma mieć zamontowany nowy sprzęt radioelektroniczny oraz uzbrojenie, dzięki czemu maszyna ma być zdolna do przenoszenia broni konwencjonalnej np. bomby odłamkowo-burzącej 90 OFAB-500U, której waga wynosi aż 500 kg, a promień wybuchu osiąga 100 metrów. Z kolei w wersji Tu-160M2 wprowadzono elementy zintegrowanej modułowej awioniki (IMA), miały zostać również opracowane nowe systemy pokładowe, systemy obliczeniowe, sprzęt sterujący, system nawigacji inercyjnej, system walki elektronicznej, systemy pomiaru paliwa oraz systemy kontroli uzbrojenia.

Wersja podstawowa posiada cztery silniki turboodrzutowe dwuprzepływowe NK-32 o ciągu 137,3 kN każdy. Długość maszyny wynosi ponad 54 m, wysokość 13,25 m, a rozpiętość skrzydeł to prawie 56 m. Bombowiec waży 117 000 kg i może przenosić niecałe 30 000 kg uzbrojenia. Sprzęt może osiągnąć prędkość nawet 2200 km/h i pułap 15 600 m.

Przy pełnym zbiorniku paliwa pokonuje prawie 14 000 km, jednakże zazwyczaj jest użytkowany w na odległościach 2 000 - 7 300 km przy 1.5 Ma. W powietrzu może poruszać się przez 15 godzin bez tankowania. By wznieść się w niebo, potrzebuje rozbiegu o długości od 900 do 2200 m, z kolei do lądowania wymagany jest pas o długości minimum 1200 m.

Maszyna posiada dwie komory bombowe o wymiarach 11,28 m na 1,92 m. W podstawowym wariancie zamontowanych jest 12 pocisków samosterujących Ch-55SM, które mogą być wyposażone w głowice atomowe o mocy 200 kT lub 24 rakiety powietrze-ziemia Ch-15P. Według doniesień bombowiec był wykorzystywany przez Rosję w trakcie trwającej wojny w Ukrainie.