Głęboko pod wodami Antarktydy kryje się sieć 332 kolosalnych struktur
Najbardziej szczegółowa do tej pory mapa pozwoliła wyróżnić setki nieznanych dotąd struktur u wybrzeży Antarktydy - ogromnych, sięgających nawet 4 tys. m w głąb kanionów. Formacje różnią się wyglądem zależnie od tego, w którym miejscu się znajdują. To istotne ustalenia, a naukowcy apelują o dalsze badania mórz wokół Antarktydy.

Antarktyda pod lupą. Głęboko w jej wodach odkryto setki struktur
Co kryje się pod lodami Antarktydy, fascynującej lodowej krainy, położonej najdalej na południe na Ziemi? To kontynent, który każdego dnia rozbudza wyobraźnię tysięcy ludzi na całym świecie. Wraz z rozwojem nowych narzędzi i metod badawczych dowiadujemy się o tym odległym rejonie świata coraz więcej, a każde z tych odkryć niesie wartościowe ustalenia. Teraz naukowcy z Uniwersytetu w Barcelonie i Kolegium Uniwersyteckiego w Cork stworzyli najbardziej szczegółowy katalog kanionów ukrytych pod wodami Antarktydy, ujawniając 332 struktury. "Niektóre z analizowanych przez nas kanionów podmorskich sięgają głębokości ponad 4000 metrów", wyjaśnił w komunikacie uczelni David Amblàs z Uniwersytetu w Barcelonie.
- Kaniony podmorskie należą do najbardziej spektakularnych i fascynujących formacji geologicznych na dnie oceanów, ale na poziomie międzynarodowym naukowcy wciąż nie odkryli wielu ich sekretów, zwłaszcza tych zlokalizowanych w odległych rejonach Ziemi, takich jak bieguny północny i południowy - podkreślono w materiałach Uniwersytetu w Barcelonie.
Wielkie odkrycie w Oceanie Południowym. Nigdy wcześniej nie zostało to opisane
Odkrycie jest niebagatelne - to pięciokrotnie więcej struktur tego typu, niż badacze zdołali wykazać w poprzednich badaniach. Naukowcy zaznaczają, że kaniony powstały naturalnie w wyniku m.in. działania silnych prądów. Do tego zauważono, że istnieją różnice w wyglądzie tych dolin, w zależności od tego, w której części Antarktydy są rozlokowane. "Szczególnie interesujące było obserwowanie różnic między kanionami w dwóch głównych regionach Antarktydy, ponieważ nie zostało to wcześniej opisane", zaznaczył Riccardo Arosio z Kolegium Uniwersyteckiego w Cork. Widać tu odmienne procesy geologiczne - wschodnie kaniony są bardziej rozgałęzione i mają U-kształtne przekroje, co sugeruje długotrwałe działanie lodowców, a zachodnie są krótsze, bardziej strome i V-kształtne, co świadczy o gwałtowniejszej erozji, podali badacze.
- Najbardziej spektakularne z nich znajdują się we Antarktydzie Wschodniej, która charakteryzuje się złożonymi, rozgałęzionymi systemami kanionów. Systemy te często zaczynają się od wielu kanionów w pobliżu krawędzi szelfu kontynentalnego i zbiegają się w jeden główny kanał, który schodzi do głębi oceanu, przecinając ostre, strome nachylenia stoku kontynentalnego - powiedział David Amblàs.
Kaniony odgrywają kluczową rolę. Konieczne dalsze badania
Z czym wiążą się te kaniony? Te głębokie struktury odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu oceanicznych ekosystemów, transportując osady i składniki odżywcze z wybrzeża w głąb oceanu oraz łącząc kolejne warstwy otaczającej lodowce wody, aż do samego dna. Naukowcy zauważają, że kaniony te mają tym samym istotny wpływ na klimat, umożliwiając przepływ zimnej, gęstej wody z lodowców do głębokiego oceanu - jednocześnie transportują cieplejsze wody w stronę wybrzeża. To przyczynia się do topnienia szelfów, co z kolei może prowadzić do wzrostu poziomu mórz.
Badacze rekomendują dalsze mapowanie nieznanych obszarów dna mórz wchodzących w skład Oceanu Południowego, zbieranie danych terenowych oraz udoskonalanie modeli klimatycznych, aby lepiej odwzorowywały interakcje między wodami a topografią dna. Wyniki badań zostały opublikowane na łamach "Marine Geology". O dokonaniach badaczy poinformował w komunikacie Uniwersytet w Barcelonie.